tag:blogger.com,1999:blog-69111338917417254022024-03-19T04:38:12.905-07:00Casa da SereiaCasa da Sereiahttp://www.blogger.com/profile/02267739194473943739noreply@blogger.comBlogger1099125tag:blogger.com,1999:blog-6911133891741725402.post-52078656257180494382023-07-04T10:49:00.000-07:002023-07-04T10:49:26.611-07:00<div align="center"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4iS7nOPHcrMJX7oMDxFboqp4Y0ACVPwSy565eYJItW8-uLIgP3Z_NSQJp7CwIULsCbROwi-74OKGvyOa5MGEHMDLBLGhnGP7lHl00LjgQxvqM8ixnUxy5lrcyLYDIHKtgihPkofKLrg4/s1600/Fernanda+Correia+Dias+.+Fot%25C3%25B3grafa+.+A+Folha+da+Flor+do+Algod%25C3%25A3o+de+Jardim.jpg"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; DISPLAY: block; HEIGHT: 338px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5576540850220635410" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4iS7nOPHcrMJX7oMDxFboqp4Y0ACVPwSy565eYJItW8-uLIgP3Z_NSQJp7CwIULsCbROwi-74OKGvyOa5MGEHMDLBLGhnGP7lHl00LjgQxvqM8ixnUxy5lrcyLYDIHKtgihPkofKLrg4/s400/Fernanda+Correia+Dias+.+Fot%25C3%25B3grafa+.+A+Folha+da+Flor+do+Algod%25C3%25A3o+de+Jardim.jpg" /></a> <span style="font-family:arial;font-size:85%;">Fernanda Correia Dias . Fotógrafa . A Folha da Flor do Algodão de Jardim</span></div><div align="center"><span style="font-family:arial;font-size:85%;"></span> </div><div align="center"><span style="font-family:arial;font-size:85%;">"Meu Avô Fernando Correia Dias, desenhou uma folha como esta e aquarelou</span></div><div align="center"><span style="font-family:arial;font-size:85%;"> e minha Avó Cecília Meireles fez poesia.</span></div><div align="center"><span style="font-family:arial;font-size:85%;">A árvore do Algodão de Jardim é uma árvore cheia de corações e de poemas, no meu inconsciente. </span></div><div align="center"><span style="font-family:arial;font-size:85%;">Nela encontro toda a minha família.</span></div><div align="center"><span style="font-family:arial;font-size:85%;">É assim que eu sinto, porque foi assim que eu aprendi:</span></div><div align="center"><span style="font-family:arial;"><span style="font-size:85%;">O Amor é uma árvore onde todos pertencemos à mesma raiz.</span></span></div><div align="center"><span style="font-family:arial;"><span style="font-size:85%;">E esta árvore é o Algodão de Jardim!"</span></span></div><div align="right"><span style="font-family:arial;"><span style="font-size:85%;">Fernanda Correia Dias</span></span></div><div align="right"><span style="font-family:arial;"><span style="font-size:85%;">A Folha da Flor do Algodão de Jardim<br /></div></span></span>Casa da Sereiahttp://www.blogger.com/profile/02267739194473943739noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6911133891741725402.post-51871515805362449702021-05-09T18:59:00.003-07:002021-05-09T19:00:09.146-07:00<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNWendQqAmjk0kjQ96MZjplxu1K53RpskmOOwHnp3lE3L463Vn4em2n0JvSFbACVDccSGtry2XK_AXhNHykOuGOBoHrBIqCf93g9SbTbBoUUuNDHac5gx09aOv7QCN2JMX_A7qK6ggdoQ/s800/Minha+m%25C3%25A3e+Maria+Mathilde+e+suas+netas+Kenya+e+Gaya.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="601" data-original-width="800" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNWendQqAmjk0kjQ96MZjplxu1K53RpskmOOwHnp3lE3L463Vn4em2n0JvSFbACVDccSGtry2XK_AXhNHykOuGOBoHrBIqCf93g9SbTbBoUUuNDHac5gx09aOv7QCN2JMX_A7qK6ggdoQ/s320/Minha+m%25C3%25A3e+Maria+Mathilde+e+suas+netas+Kenya+e+Gaya.jpg" width="320" /></a></div><br /><div style="text-align: center;"> Minha mãe Maria Mathilde e suas netas Kenya e Gaya</div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: left;">Você me diria logo: <i>Todo dia é Dia das Mães, Fernandinha, você sabe!</i></div><div style="text-align: left;"><i>Mãe não descansa nunca, Mãe está sempre atenta, só quem é Mãe sabe! E você é Mãe!!</i></div><div style="text-align: left;">É verdade, que eu sempre cuidei de você, mas depois que eu fui mãe de mais duas meninas, Kenya e Gaya, você também sabe que eu passei a cuidar de três meninas, três filotinhas, todas com isonomia e equidade, incluido você!</div><div style="text-align: left;">Era muito divertido, porque você apesar de ser chamada de Vovó Thilde por elas, se comportava como a minha filha mais jovem, deixando que elas mostrassem maturidade, raciocínio, bom-senso nas escolhas!</div><div style="text-align: left;">Elas acabavam te consolando, te aconselhando, te orientando sobre as sutilezas de todos os assuntos!</div><div style="text-align: left;">E você, compenetrada, mostrava que estava atenta, realizando as sugestões delas, esforçada.... E como ríamos horas mais tarde, relembrando as <i>grandezas, generosidades, carinho e amor </i>que elas demonstravam em palavras, ternura e ações!</div><div style="text-align: left;">Claro que para mim, ficou sempre visível que tal desenvolvimento e culturas destas singelezas, só poderiam ser as respostas das suas práticas inteligentes de promover o <i>de dentro para fora </i>ao invés do <i>de fora para dentro, </i>que você, pedagogicamente, explicava à terceiros.</div><div style="text-align: left;"> Não tínhamos que<i> imitar ninguém</i>, não tínhamos que<i> fazer porque fulano fez</i>, não tínhamos querer porque <i>ciclano tinha, mas nos perguntarmos se era exatamente aquilo que precisávamos?!Que o fluxo tinha que vir de nossas experiências em nós mesmos, reflexões , sentimentos. Sempre de dentro para fora, como nas aulas de ballet clássico: De dentro para fora! Andeór!</i></div><div style="text-align: left;"><i>Nossas ideias tinham que ser as nossas , frutos de nossas cabecinhas </i>e lá estavam as meninas em suas brincadeiras muito divertidas, nos surpreendendo como nesta fotografia, com a Kenya trazendo um figurino criado por ela mesma para ir conosco ao supermercado! Como nos ríamos por dentro, mas com que amor aceitávamos que ela saísse com suas próprias escolhas de trajes.</div><div style="text-align: left;">Hoje é Dia das Mães, eu sei que Mãe é todo dia, por isso vim aqui, te deixar meu beijo agradecido, que você já sabe que é beijo de para sempre!</div><div style="text-align: left;">Te amo! Todo dia é dia!</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: right;"> Fernanda Coreia Dias</div><div style="text-align: right;"><i>in Todo dia é Dia das Mães, Fernandinha, você sabe!</i></div><div style="text-align: right;"><br /></div><p></p>Casa da Sereiahttp://www.blogger.com/profile/02267739194473943739noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6911133891741725402.post-88417002159794020732021-04-17T14:57:00.001-07:002021-04-17T14:57:23.352-07:00<p> </p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"><span style="font-family: arial;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJEkg1d2x_8zgEMF7H3fEg6HmIpSIQA7wXg_5JC1QN9tOX5VJBgxBHNb8nieMpECGYH5zNhdOJuRkT7enNh634qAJFjFqRYM_IaFnJPjulRdsRdXXMtA0gtlwF0bGPj9EdLWJ5PmC6nFU/s846/Pra%25C3%25A7a+em+S%25C3%25A3o+Miguel+A%25C3%25A7ores+foto+Margarida.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="794" data-original-width="846" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJEkg1d2x_8zgEMF7H3fEg6HmIpSIQA7wXg_5JC1QN9tOX5VJBgxBHNb8nieMpECGYH5zNhdOJuRkT7enNh634qAJFjFqRYM_IaFnJPjulRdsRdXXMtA0gtlwF0bGPj9EdLWJ5PmC6nFU/w561-h300/Pra%25C3%25A7a+em+S%25C3%25A3o+Miguel+A%25C3%25A7ores+foto+Margarida.jpg" width="561" /></a></span></div><span style="font-family: arial;"><br /><br /></span><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Eu lembro quando cheguei à São Miguel e Orísia me levou para entrar na
igreja em arquitetura gótica, eu ainda tinha no paladar o gosto das Queijadas
de Vila Franca, o aroma das amêndoas e atrás dos meus olhos aqueles arcos da
praça que atravessamos.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">São exatamente 20 anos passados.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Eu ainda tinha uma imagem de São Miguel vencendo o dragão. E eu senti a
praça Gonçalo Velho, bem pequenina com seu tapete de pedras portuguesas espremido
entre os carros. Atrás de mim estava a mais linda linha do horizonte da minha
ilha ancestral, minha Ilha de Nanja que herdei de minha avó poeta, filósofa, magnífica escritora Cecília Meireles. E
ela de sua mãe Mathilde e sua avó Jacinta!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Oh.... Soube recente que as autoridades de São Miguel vão ampliar o
tapete de pedras e criar uma linda e ampla área para encontros nacionais,
internacionais, públicos, tais como ballets, concertos e que isto poderá reunir
meio mundo em São Miguel, ampliando a economia e visibilidade do Reino da
Poesia que Cecília Meireles criou <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>e fundou
com Armando Cortes Rodrigues e outros poetas, ali para o bem de todos!!! </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Ah... deem
o nome que quiserem, para mim será a consolidação deste Reino!<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Este tapete de pedras ligando ruas, gente,
terra, mar, céu e vista de horizontes é o símbolo que ninguém deve passar pela
vida sem conhecer pessoalmente O Reino da Poesia e que ele fica em São Miguel,
no Arquipélago dos Açores. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Se você não foi ainda, vá. É mesmo precioso e aquela
gente, a mais alta estirpe humana de sensíveis, amáveis e adoráveis seres,
ampliarão a praça com o tapete de pedras e certamente plantarão uma árvore com
o nome de Cecília e outra com o nome de Armando e outras com os nomes dos
poetas da Ilha, como justa homenagem a todos que sempre ali estiveram com seus
corações, penas, memórias, inteligências, livros e poesias!!!<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Vida eterna aos inteligentes, aos magníficos de São Miguel!</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"><o:p><span style="font-family: arial;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-family: arial;">In O Reino da Poesia de Cecília Meireles </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-family: arial;">criado por ela e fundado com Armando Cortes
Rodrigues </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-family: arial;">terá um tapete lindo de pedras, logo ali nos arcos da cidade!<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-family: arial;">Me contou minha amada amiga e eu amei!!!</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><o:p><span style="font-family: arial;"> </span></o:p></p>Casa da Sereiahttp://www.blogger.com/profile/02267739194473943739noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-6911133891741725402.post-63344808068654773852021-04-02T17:50:00.000-07:002021-04-02T17:50:17.683-07:00<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5wF1EuFv3iv1LO5WVFj78C2DYQGRLT09QN7T_wXr2yF9Ct21HxJxqnv_m1ICgccCdKKagUOUwApoRg7VGGNpRRev84bCED1rFPPYujvy3ZwG2Vlk1OuDipFaG0-xd5_P2sbFRLJqVPlA/s2002/Dia+Internacional+do+Livro+Infantil.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1159" data-original-width="2002" height="323" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5wF1EuFv3iv1LO5WVFj78C2DYQGRLT09QN7T_wXr2yF9Ct21HxJxqnv_m1ICgccCdKKagUOUwApoRg7VGGNpRRev84bCED1rFPPYujvy3ZwG2Vlk1OuDipFaG0-xd5_P2sbFRLJqVPlA/w558-h323/Dia+Internacional+do+Livro+Infantil.png" width="558" /></a></div><br /><p></p><p><br /></p><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 107%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">Onde
estavas, toda vestida de cinzas?<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 107%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">_Ali
naquele fogo, para onde me jogou Angelina<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 107%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">depois
que escreveu no poema que o soldadinho <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 107%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">de chumbo
foi morto por mim, A bailarina!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 107%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 107%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">_E onde
está o soldadinho? Ali dentro?<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 107%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">_Sim, foi
em chamas derretido<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 107%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">Não
sobrou nem pensamento!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 107%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">Você,
Hans Andersen, o matou <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 107%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">para
consolidar um sentido...<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 107%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 107%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">_Sim,
criei o Gênio, o Mau Gênio...<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 107%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">Para que
afastasse o soldadinho da bailarina<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 107%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">E para as
crianças sentirem que nada é mais forte <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 107%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">que o
Amor, que tudo une, nem Angelina!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 107%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 107%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">Queimei o
soldadinho, <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 107%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">mas foi o
vento que soprou, <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 107%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">por ordem
do Amor terno e eternamente,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 107%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">para
perto dele, você, bailarina!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 107%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 107%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">Fernandinha
Meireles .<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>A ressurreição.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 107%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>02 de abril de 2021<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>19:05 <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 107%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><span style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">Dia
Internacional do Livro Infantil<o:p></o:p></span></p><br /><p></p>Casa da Sereiahttp://www.blogger.com/profile/02267739194473943739noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6911133891741725402.post-76724286732506010022021-01-20T13:14:00.004-08:002021-01-20T14:44:02.510-08:00<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvmq_tm8YlwcGYmtba05GkKdrStLtWA7DucFmTgG1Lpx2mCI4LYEY0O9_Vv9eVeYoJUaupp3TmMQK3qIF4vZhPSk6gEY7zIN0KzF6PH83IwbsOOHtrxrNhsg-ZadepAmA1ypYP7PVVG9I/s800/kenya+no+colo+da+m%25C3%25A3e+dela+.+foto+Maria+Mathilde+.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="765" data-original-width="800" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvmq_tm8YlwcGYmtba05GkKdrStLtWA7DucFmTgG1Lpx2mCI4LYEY0O9_Vv9eVeYoJUaupp3TmMQK3qIF4vZhPSk6gEY7zIN0KzF6PH83IwbsOOHtrxrNhsg-ZadepAmA1ypYP7PVVG9I/s320/kenya+no+colo+da+m%25C3%25A3e+dela+.+foto+Maria+Mathilde+.jpg" width="320" /></a></div><span style="font-family: arial;"><br /></span><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;"> Kenya meu amor, te amo.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;"> No colo da mãe dela, Fernanda.</span></div><p></p><p style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;">Foto de Maria Mathilde</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Li ainda agora o Renato de Almeida citando Rodin :" a arte é uma magnífica lição de sinceridade".</span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: arial;">E é. </span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: arial;">A arte é... como as filhas! Como as filhas são feitas de sinceridades. Tudo ali por dentro em unidade de carne e espirito e por fora, até o sorriso e o pensamento: sinceridades.</span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: arial;">É espantoso que sejam assim, as sinceridades reunidas num único ser. Uma excelência!</span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Está na escultura dos lábios, das mãos, do rosto e também na textura da pele, dos cabelos e dos olhos...</span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Na massa cefálica e nas sinapses, no repertório das imagens e na afeição ao vocabulário.</span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Está no movimento do corpo, no timbre da voz, na reação de atração ou de indiferença aos espetáculos dos mais banais aos mais sutis da vida...</span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: arial;">E nada mais amigo que a verdade. A implacável verdade que tudo vê e tudo é, para quem é Amor.</span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: arial;">O surpreendente é perceber que a sinceridade é a presença do espírito na carne. Esta centelha fugaz que faz parte da carne e que não é carne, mas é também...que move e remove respostas até identificar a mais perfeita e única possível em estado de sinceridade.</span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Escreveu Henri Bergson: "Sendo o cérebro o conjunto dos dispositivos que permitem que o espírito responda à ação das coisas com reações motoras, efetuadas ou simplesmente nascentes, cuja adequação assegura perfeita inserção do espírito na realidade."</span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: arial;">A sinceridade é a evidencia do espírito.</span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Um sopro verdadeiro tal como filhas! Sopros de espíritos! Arte de sinceridades onde tudo é autêntico em si mesmo! Só quem foi mãe alguma vez pode compreender o que escrevo e a profundidade onde está meu pensamento.</span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: arial;">E só quem é sincero percebe a sinceridade na arte do que eu digo.</span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Minha filha Kenya é sopro de muitas vidas, na dela mesma.</span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Tal como eu, como você e como a Gaya.</span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Sopros da arte da sinceridade de gerações: uma excelência espiritual evidente.</span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></p><p style="text-align: right;"><span style="font-family: arial;">Fernanda Correia Dias</span></p><p style="text-align: right;"><span style="font-family: arial;">in "A arte é uma magnífica lição de sinceridade. Rodin"</span></p><p style="text-align: right;"><span style="font-family: arial;">Para Rodin, Kenya e Gaya.</span></p><p style="text-align: right;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">Renato de Almeida, escritor, filósofo, ensaísta, critico, jornalista e folclorista.</span></p>Casa da Sereiahttp://www.blogger.com/profile/02267739194473943739noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-6911133891741725402.post-721911170089431632020-11-09T12:12:00.018-08:002020-11-20T09:07:09.124-08:00<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAmGtAOgB8wM2_tcYsF16vX_Won8Mc46SScLjshmIz9K4tY76nnrLa0ZGR6yz1t7mhquZ9YNbfD1zTEftPJBriAHWLkLcmVmjjMpHzKQvy8XGHvFGN9A7IWYLLkJSfpQYgeSW9ABFgNKw/s1026/Cec%25C3%25ADlia+Meireles+.+Foto+MMM.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="772" data-original-width="1026" height="299" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAmGtAOgB8wM2_tcYsF16vX_Won8Mc46SScLjshmIz9K4tY76nnrLa0ZGR6yz1t7mhquZ9YNbfD1zTEftPJBriAHWLkLcmVmjjMpHzKQvy8XGHvFGN9A7IWYLLkJSfpQYgeSW9ABFgNKw/w320-h299/Cec%25C3%25ADlia+Meireles+.+Foto+MMM.jpg" width="320" /></a></div><br /><br /></div><br /><div style="text-align: center;"> <span style="font-family: arial;">CECÍLIA MEIRELES</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;">FILÓSOFA POETA</span></div><div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><p></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;">Cecília Meireles é Filósofa-Poeta, com clarividência de
ter sido a sua própria vida o exemplo real da solidão humana universal e
compreensão e vivencia das verdades.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;">Cecília Meireles tem certeza que à criança só devemos
entregar o ótimo. O ótimo é o Amor.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;">Serão indivíduos maravilhosos, os que tiverem recebido Amor
em qualquer idade, mas na infância, principalmente. E se a Ternura é uma
espécie de socorro, imagine o que é a Educação! Ela acredita inabalavelmente
na Educação.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;">Faz parte de sua biografia que após perder toda a sua família,
avô, pai, três irmãos e mãe, antes dos 3
anos de idade, ela foi educada pela única sobrevivente, sua avó materna,
Jacinta e os livros de sua mãe Mathilde que fora professora.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;">“ E minha
avó cantava e cosia. Cantava</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;">canções de
mar e de arvoredo, em língua antiga.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;">E eu sempre
acreditei que havia música em seus dedos</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;">e palavras de amor em minhas roupas escritas.”</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>A excelência humana
agrega seres humanos no Amor pelos simples motivos de serem humanos. Não é
condição sine qua non participar de qualquer religião para exercer e praticar o
Amor. E vice-versa.</span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;">O Amor está acima de todas as religiões.</span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;">Esse é o fio precioso de seu caráter de livre-pensadora<i>.</i>*</span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;">O mundo precisa contínuamente de pessoas boas e interessadas
em excelência humana. Então virão desdobramentos multiplicados de autênticas excelências.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;">Ela propõe em sua consistente e coerente obra é que o
ser humano seja ele mesmo o Amor<span style="color: #a6a6a6; mso-themecolor: background1; mso-themeshade: 166;">: </span>A distribuição e a prática em excelência do Amor.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;">Foi isso que eu vivi como neta, foi isso que suas filhas, e
entre elas, minha mãe Maria Mathilde praticaram, foi isso que aprendi com meu pai, é isso que eu pratico e foi
também o que dei e recebi<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>em vida: A
excelência da vida: o Amor</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><o:p><span style="font-family: arial;"> Fernanda Correia Dias</span></o:p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><o:p><span style="font-family: arial;">in Cinquenta e seis anos de saudades. </span></o:p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><o:p><span style="font-family: arial;">Nove de novembro de dois mil e vinte ou </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: right;"><span style="font-family: arial;">Os livros pertencem ao reino do Amor! Trazem pessoas vivas.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: right;"><span style="font-family: arial;"> Leia. Leiam.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: right;"><span style="font-family: arial;">Para todos, Cecília Meireles.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: right;"><span style="font-family: arial;">*<span style="font-size: x-small;">Cecília Meireles definiu-se livre-pensadora, publicamente, em 1919, aos 18 anos</span>.</span></p></div>Casa da Sereiahttp://www.blogger.com/profile/02267739194473943739noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-6911133891741725402.post-10333157801584131822020-11-07T04:13:00.004-08:002020-11-17T18:23:33.702-08:00<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDGa6pJgxC3wUCn0N10ubS3ORFRoGGZEZIGR1qEMREPXJBtFgA2uHehbfddaeez8QC0eXWc5aREBbd4MNyCNVSp4ZIhGvoh0I44AOyilEmeZeYvAPeFU5jdf2l28-U-kiDIoqlohAGAro/s1028/Cec%25C3%25ADlia+Meireles+em+seu+gabinete+.+Foto+L.F..jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="767" data-original-width="1028" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDGa6pJgxC3wUCn0N10ubS3ORFRoGGZEZIGR1qEMREPXJBtFgA2uHehbfddaeez8QC0eXWc5aREBbd4MNyCNVSp4ZIhGvoh0I44AOyilEmeZeYvAPeFU5jdf2l28-U-kiDIoqlohAGAro/s320/Cec%25C3%25ADlia+Meireles+em+seu+gabinete+.+Foto+L.F..jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><span style="font-family: arial;"><div style="text-align: center;">CECÍLIA MEIRELES POETA UNIVERSAL</div></span> <p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: arial;"> Vou
descrever a presença física, parada e em silencio, de Cecília Meireles, minha
avó materna, hoje, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>no dia de seu
aniversário de 119 anos. </span></span><span style="font-family: arial;">Ela está
aqui neste instante. </span><span style="font-family: arial;">Ela é uma
pessoa hipnotizante.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: arial;">Eu não sei
se ainda existem<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>pessoas vivas que se
lembrem da presença física dela, mas eu estou viva e me lembro muito bem. Eu
sou a neta e a afilhada dela e foi ela que<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>me disse pessoalmente, que escreveu os poemas A Bailarina e Ou isto ou
aquilo para mim. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: arial;">Estamos
diante dela. </span></span><span style="font-family: arial;">Sou sua
primeira neta, depois de dois netos meninos. </span><span style="font-family: arial;">No dia do
aniversário dela, ela me levou para me batizar como minha madrinha na igreja
que ela fora batizada. </span><span style="font-family: arial;">Então hoje
também é aniversário do meu batismo.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: arial;"> Mas o
fenômeno que vivo diante da presença dela neste instante, e vivo toda vez que a
encontro, é assim: fico olhando, não paro de olhar para ela e quero olhar mais.
Estou hipnotizada<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>e atraída pelo
contraste dos dois olhos grandes, preciosos e íris verdes, muito verdes. Duas
esmeraldas transparentes e brilhantes cravadas em porcelanas brancas, em
contraste com a pele dela, morena <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>e
perfumada, como a madeira de sândalo. As duas íris verdes, cristalinas,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>preciosas me hipnotizam e o hipnotismo é o
mesmo de quando você encontra uma pessoa negra de olhos azuis. Você fica
imantada ao raro, belo e incomum.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Simultaneamente ela exala e eu sinto o
aroma de um bosque de seda e algodão e percebo o sândalo fresco do colar ou do leque indiano.
Vem acompanhado do perfume da magnólia, do jasmim e do damasco. E esses aromas
chegam antes do perfume de ocasião: O que eu mais gosto na pele dela é o L’ Interdit de
Givanchy que ela usava em 1957, quando eu nasci.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Mas o que ela faz quando ela percebe que
estamos hipnotizados por ela? Ela Sorri. E eu e você aspiramos o aroma de
cravos da Índia, do seu sorriso e aparecem uns dentes muito brancos
contrastando com a pele morena. É um sorriso longo e gentil.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>São muitas pérolas bonitas, seus dentes
brancos que estavam guardadas em seus lábios. É um estojo de um joalheiro, um
mistério maravilhoso, a delicadeza do seu sorriso.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Então agora ela é um sorriso e ela vai
falar comigo e com você e você vai ouvir uma voz bela. O que é uma bela voz? É
aquela que você escuta todas as palavras com clareza dos sentidos. “O sentido
está guardado no rosto com que te miro” como ela escreveu. E o que ela diz é
visível numa sonora harmonia e musicalidade. Tudo gira e você está ali comigo,
hipnotizado e <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>escuta: “Como está você?”<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>É ela que está falando comigo. E você
pensa: estou girando num mundo e ela fala! </span></span><span style="font-family: arial;">O que ela
diz não é o que você ouve, mas o que faz você ver! Não há desperdício de som. </span><span style="font-family: arial;">Essa
musicalidade nos faz girar mais ainda e giramos sorrindo de dentro para fora.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: arial;">Ela fica
do nosso tamanho e<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>tem a nossa idade,
quando ela quer. Mas você aprende com o que ela escreve que ela é a sua irmã te
contando a verdade: Desperte do teu sonambulismo!<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: arial;">Agora ela
quer, então passeia conosco pela casa. </span></span><span style="font-family: arial;">Apresenta-nos
a nós mesmas ao espelho. Faz-nos ver o jardim e os pássaros através da grade de
ferro da porta, em círculos ou conversamos com a estátua da Primavera na subida
da escada e deitamos sobre o leão da varanda. E lá está “o lagarto entre o muro
e era, a cigarra e a sua canção.” </span><span style="font-family: arial;">Tudo o que
ela nos apresenta é a verdade. Tudo o que ela escreve é a verdade. E nos
inspira verdade pela contemplação, leitura e escrita.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><o:p><span style="font-family: arial;"> </span></o:p></span><span style="font-family: arial;">Ela também
está cercada de escolhas extraordinárias.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: arial;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>O relógio de casa, na sala de almoço, tem um
cuco que sai de dentro de uma portinha de hora em hora para cantar cuco-cuco em
quantas horas forem necessárias; o termômetro mostra uma casa e um casal de
holandeses que visitam a paisagem <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>da
varanda quando o tempo está bom e nos acena; nas estantes estão brinquedos
folclóricos nacionais e internacionais; os livros contém páginas pop-ups e montam
outras estruturas como carrosséis, jardins zoológicos, teatros, bandeiras de
vários países e casas.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><o:p><span style="font-family: arial;"> </span></o:p></span><span style="font-family: arial;">Ela me
mima nos contando histórias, brincando comigo e me oferecendo presentes
fabulosos: um galo-termômetro, que troca da cor rosa para a azul, passando pelo
lilás, se as chuvas estiverem próximas; uma mamãe de madeira que aberta ao meio
traz outra por dentro, e mais outra, e mais outra, até </span><span style="font-family: arial;"> </span><span style="font-family: arial;">uma mamãe bem pequenininha; uma vovozinha que
debaixo da saia não tem pernas , mas o corpo da chapeuzinho vermelho e
invertendo o chapéu se transformava no Lobo mau; umas marionetes indianas de
sombra para movimentar com pauzinhos contra a luz sobre as paredes da
biblioteca e são feitas de arabescos lindos e uns bonecos molinhos,
recém-nascidos que cabem numa pequena caixa transparente de orquídeas. A
torneira da varanda de seu gabinete no segundo andar da residência, é um pássaro;
</span><span style="font-family: arial;"> </span><span style="font-family: arial;">o enfeite do chapéu dela, são pequenos
peixes de palha colorida pendurados e balançando cada qual numa linha de pesca;
as sandálias dela são tiras de pérolas ou delicados bordados chineses azuis turquesa
sobre tecido vermelho e pink;os finos </span><span style="font-family: arial;"> </span><span style="font-family: arial;">papéis de sua mesa estão intercalados por
folhas de papéis carbonos onde eu aprendo a duplicar desenhos com ela; a
máquina de escrever tem essas letras que ela me ensinou e que eu sei até hoje e
são as mesmas que escolho para escrever isso aqui que você lê neste momento e a
máquina ainda tem uma alavanca para levantar o papel e faz Plin!! As canetas
por dentro trazem águas azuis que correm para a pena e escrevem com rios de
águas azuis e os mata-borrões, papéis macios e grossos, cor-de-rosa, passamos
em cima das assinaturas, dedicatórias desenhos ou poemas, para secar mais
rápido!</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><o:p><span style="font-family: arial;"> </span></o:p></span><span style="font-family: arial;">Ela é
assim: bela. Sadia.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: arial;">Poeta, filósofa,
cientista da pedagogia e da psicologia, escritora, cronista, ensaísta, professora, pedagoga,
desenhista, jornalista, tradutora, folclorista, conferencista, oradora, editora, ilustradora, pesquisadora, radialista, cronista, pintora, mãe de
três filhas órfãs, ela mesma filha órfã de pai e mãe, criada por sua avó materna,
única parente que restou após a morte de todos de sua família , incluindo ainda
seus 3 irmãos que antecedem seu nascimento, seus pais e seu avô materno.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><o:p><span style="font-family: arial;"> </span></o:p></span><span style="font-family: arial;">Nascida no
Rio de Janeiro, aos 12 anos recebe das mãos do Inspetor Escolar Olavo Bilac a Medalha de Ouro pela conclusão do curso escolar com grau máximo por três etapas
consecutivas. Forma-se professora aos 16 anos quando escreve e publica o livros
de poesias históricas, ESPECTROS. Começa a lecionar aos 17 anos e aos 18 anos decide
unir as mulheres para que elas se ajudem mutuamente e que possam ser ajudadas
também </span><span style="font-family: arial;"> </span><span style="font-family: arial;">por interessados filantrópicos, empresas
e governos, na viuvez, orfandade, sobrevivência, oportunidades de trabalhos,
etc...</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><o:p><span style="font-family: arial;"> </span></o:p></span><span style="font-family: arial;">É assim
que há 100 anos atrás, aos 18 anos, em 1919, Cecília Meireles visita todas as redações
e os jornais do Distrito Federal, Capital do Brasil para divulgar as datas das
reuniões e de fundação da recém criada por ela e outras professoras, </span><span style="font-family: arial;"> </span><span style="font-family: arial;">Legião da Mulher Brasileira. Ela mesma,
Secretária da Legião traz na pauta os assuntos da mulher órfã de pai e mãe, sem
parentes, que deseja e pode trabalhar para adquirir salário para seu sustento
e o de sua família, , apoio social às mães, filhos,
maridos desempregados, saúde, etc...</span><span style="font-family: arial;">inclusive o voto feminino, garantindo a participação feminina nas decisões do país.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;"> Ela mesma, a mesma Cecília que aos 13 anos fez campanha para que os meninos também pudessem comer na escola o mesmo que as meninas comiam.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><o:p><span style="font-family: arial;"> </span></o:p></span><span style="font-family: arial;">Presentes </span><span style="font-family: arial;"> </span><span style="font-family: arial;">para a primeira reunião da Legião das Mulheres
Brasileiras, mulheres das mais diversas procedências, uma delas tomou a liberdade
de convidar o bispo e o padre para a benção da Legião na primeira reunião . E
logo na primeira reunião, quando o padre e o bispo tiveram a infelicidade de
anunciar que só abençoariam as católicas, Cecília Meireles sentada na mesa,
compondo a comissão, diante do público e do tumulto, levanta, retoma a palavra e no meio da multidão,
declara-se publicamente “ Livre pensadora” </span><span style="font-family: arial;"> </span><span style="font-family: arial;">e decide que “a Legião será laica” integrando e
unindo todas as mulheres presentes e vindouras.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><o:p><span style="font-family: arial;"> </span></o:p></span><span style="font-family: arial;">Esse é o
raciocínio fundador de uma mulher que é uma Poeta Filósofa Brasileira e Universal, atenta ao homem no Universo. Viveu
na sua própria existência a ausência e a presença de tudo o que é humano. Soube conservar e conversar sobre o Amor através da Poesia Filosófica na altura de Buda, Jesus, Maomé e propor entendimentos, reflexões e soluções. Está tudo escrito. Nenhuma linha desperdiçada.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;">Leia Cecília Meireles. </span><span style="font-family: arial;">Aos 119 anos, não há nada mais urgente, atual e moderno que não seja o Humanismo, a Educação através do Amor ao próximo.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-family: arial;">Fernanda Correia Dias</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-family: arial;">in Festa de aniversário para os 119 anos da Poeta e Filósofa Brasileira e Universal Cecília Meireles . Para minhas filhas Kenya e Gaya</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-family: arial;">Seguem as homenagens dos que chegaram à tempo das comemorações</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><br /></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-family: arial;">Deusa</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-family: arial;">é o que escreve Carlos Drummond sobre Cecília
Meireles.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-family: arial;"> É Artur da Távola que cita os comentários do querido Carlos Drummond de Andrade sobre Cecília:</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;">
</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="background: white; color: #333333;"><span style="font-family: arial;">"Cecília, não é, por excelência, rotulável. Nem
modernista, nem simbolista, nem intimista. Cecília é livre, é poeta. Seus
versos tocam os limites da música abstrata. Ela é a própria poesia".<i><o:p></o:p></i></span></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-family: arial;">Arpad Szenes
quando pintou o mais famoso retrato, e é o de Cecília, deu o título :</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-family: arial;">“A
Poesia.”</span></p><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-family: arial;">O poeta Bruno
Tolentino disse que a presença de Cecília Meireles “era a mesma que a de uma Deusa. Uma perfeição, principalmente ao expressar o que pensava.”</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-family: arial;">“não me parecia uma criatura
inquestionavelmente real; por mais que aferisse os traços positivos de sua
presença entre nós, marcada por gestos de cortesia e sociabilidade, restava-me
a impressão que ela não estava onde nós a víamos, estava sem estar, para criar
uma ilusão fascinante, que nos compensasse de saber incapturável a sua
natureza.” C.D.A, 1964 Jornal Correio da Manhã/Carlos Drummond de Andrade</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="background: white; color: #333333; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: arial;"> "<u> </u>libérrima e exata", foi o que escreveu Manuel Bandeira sobre Cecília.</span><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="background: white; color: #333333; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: arial;"><span style="font-size: 13.3333px;">"Todas as pessoas têm um quê de frágil e de mortal, Cecília Meireles, não. Havia, nos seus mais delicados gestos, uma firmeza, uma decisão, uma força que nunca houve quem visse ameaçada. </span><span style="font-size: 13.3333px;">Força de quem sempre escolheu viver num outro plano</span><span style="font-size: 13.3333px;">, </span><span style="font-size: 13.3333px;">força de quem nunca se esquivou àquele imperativo de renúncia que<u> </u>há na construção de uma obra</span><span style="font-size: 13.3333px;">, de modo que sua figura, bela e tranqüila, onde se espraiavam vagas ondas nuns olhos muito verdes, tinha a consistência de uma fortaleza" Poeta e Jornalista Marly de Oliveira</span></span></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><i><span style="font-family: arial;"><br /></span></i></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><i><span style="font-family: arial;"><br /></span></i></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><i><span style="font-family: arial;"><br /></span></i></p><span style="font-family: arial;"></span><p></p>Casa da Sereiahttp://www.blogger.com/profile/02267739194473943739noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-6911133891741725402.post-89072505650482667832020-10-09T23:57:00.024-07:002020-10-12T08:18:15.574-07:00<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwWzErOf_kOdHE74TVJOZuKDs3Tiw1WYIzSBNUMm8qgRaNbqg2JUN2nnvsMUpDdzkVSXZLOfh8ouGB-CGel4pi9sk5kHG6gP6KueRMnFcDEayZbcvDRIk3KN0dTmpD1D9v0hCNnZaD7Es/s1022/Calma+.++Foto+Fernanda+Correia+Dias.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="772" data-original-width="1022" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwWzErOf_kOdHE74TVJOZuKDs3Tiw1WYIzSBNUMm8qgRaNbqg2JUN2nnvsMUpDdzkVSXZLOfh8ouGB-CGel4pi9sk5kHG6gP6KueRMnFcDEayZbcvDRIk3KN0dTmpD1D9v0hCNnZaD7Es/s320/Calma+.++Foto+Fernanda+Correia+Dias.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: center;">Calma . Foto Fernanda Correia Dias</div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"> Maria Mathilde A Intransponível Inteligência.</div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;">Considerada por seus contemporâneos e familiares A Perfeição.</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;">Portadora de várias inteligências evidentes! </p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;">Identificada e reverenciada por todos os inteligentes como :</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"> Maria Mathilde A Intransponível Inteligência.</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><br /></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;">Com ela, aprendi muitas inteligências.</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;">A mais valiosa? <span> Ação. Agir.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span>Sempre leal e honestamente em</span> excelência.</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><br /></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: left;"> A primeira inteligência: Me ensinou que a inteligência estava dentro de mim e que existiam muitas formas de acessá-la. Me fez perceber um acesso, quando me ensinou a ler as horas! A conhecer e reconhecer a abstrata, a minha inteligência em mim.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: left;">Se eu tenho
quatro anos de diferença do meu irmão que estava aprendendo a ler as
horas, com ela, eu era bem pequena, quando ela me ensinou as horas! Quantos anos eu teria? Não sei. Nunca mais esqueci e tenho hoje, mais de 60 anos.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">Eu era louca
para saber, porque quando perguntavam na rua ou em casa, ela lia no relógio
de pulso ou da parede a hora e dizia num lindo sorriso para quem estava perguntando: Tantas horas! E todos agradeciam e sorriam para ela em resposta ao mais lindo sorriso!</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">Mas...como? Como?
Como ela lia a hora na caixinha do relógio?? Como que faz para ler a hora?
Eu queria muito aprender! E eu disse que eu queria que ela me ensinasse. Era tão honesto e eu era tão pequena, que ela me ensinou. O menino morreu de rir de mim, menosprezando pelo meu tamanho, minha capacidade de aprender e ela seriamente, olhando dentro do meu olho,
mostrando admiração e respeito por mim,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>me ensinou a ler a hora e simultaneamente ensinou à ele, a respeitar meu interesse em saber. <span style="text-align: center;">Pegou o relógio de papel que estava usando para ensinar as horas para ele e me mostrou que</span><span style="text-align: center;"> ali havia dois ponteiros de papel, um grande e um pequeno, presos ao centro
com alfinete. Me explicou que o ponteiro pequeno dizia a hora enquanto o
ponteiro grande ficava com um braço levantado no 12.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">Fui
lendo o pequeno: um... ela disse é hora, é uma! repeti, uma...e em seguida ela apontava para eu ver o ponteiro grande com o
braço levantado e dizia “hora” ! E dizia para eu fazer o mesmo, dizer em voz alta o que estava lendo.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">E agora era o numero dois... dois/ hora... não, ela me corrigia para o feminino e plural: horas!<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Duas horas e explicava que dois eram mais que
um...E
três/horas!... e ela sorria apontando o quatro e me incentivando a levar o
ponteiro menor adiante até chegarmos ao número 12/ horas, quando o pequeno apontava para o
12...E ambos estavam juntos! Eu entendi a dança, mas queria entender como é que ela dizia 13 ou 14 horas e até 18 horas se aqueles números não estavam no relógio??? E a hora do meu
aniversário, 24 horas? E ela me
mostrou que depois do 12 eu tinha que somar o 1,2,3,4 para falar que já passavam
das 12hs... ou do Meio do Dia e íamos chegar ao Meio da Noite... Às 24horas...</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">Compreendi o abstrato da hora formada com a soma, para chegar às 13, 14, 16 horas, 23 horas... era sempre o 12 mais
a hora que o pequeno estava marcando... Isso trouxe uma luz interna de saber como formar o número. Experimentei essa luz em mim. Inclusive com a subtração, e enxergar a hora que estará marcando no relógio... Dezenove menos doze, sete horas...Dezesseis menos doze, quatro horas. Compreender os minutos foi uma simples decorrência do que eu já sabia.<span style="text-align: center;"> </span>Isso foi tão "para sempre" e definitivo na minha vida, que e<span style="text-align: center;">u leio as
horas assim até hoje. Com esse modo de aprendizado definitivo, inesquecível e transmissível.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"><span style="text-align: center;">Aprendi a viver a inteligência em mim e a praticá-la. Também aprendi que inteligência é transmissível e que não depende do seu "tamanho". Ensinei a minha irmã a ler as horas.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"><br /></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">A segunda inteligência: ler a tabuada e conhecer o óbvio da lógica!</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">Assim também
foi com a tabuada... quando tenho dúvida do numero que digo de
forma automatizada, faço dupla conferencia perguntando se para ser 64 tem ali realmente oito vezes o numero oito, no
numero sessenta e quatro!</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"><span style="text-align: center;">Você que me lê, percebe a diferença de ensinar definitivamente alguma coisa? Entregar uma inteligência? Percebe essa inteligência?</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"><span style="text-align: center;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"><span style="text-align: center;">A terceira inteligência: Me enxergar! Perceber a minha própria Significância , meu Valor para mim!</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"><span style="text-align: center;">Generosa, ela sempre foi na minha vida e na de todos, u</span><span style="text-align: center;">ma biblioteca inteira de raciocínios, lógicas, conceitos, práticas filosóficas, </span><span style="text-align: center;">experiências verdadeiras, entregas sinceras, festas cognitivas, reencontros associativos, salvamento de emoções, i n e s q u e c i v e i s ! Vivemos 51 anos uma ao lado da outra, e me ensinou a praticar essa inteligência: </span><span style="text-align: center;">“Você não se
enxerga não?"</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="text-align: left;">Reflitam sobre essa expressão que é o olhar dentro.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="text-align: left;">Estando dentro de si mesmo olhar para o dentro de si! É de um ser que pensa. É uma conversa entre o iluminado e o iluminismo! Não é conversa com a luz, mas com a sua própria clarividência. O estado que a luz faz com você. Balança as ideias cegas. É uma inteligência de se enxergar e de querer bem a si mesmo, antes de todos. Se não me amo, não me tenho e <i>quem gosta de mim, sou eu!. </i></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="text-align: left;">As vezes somos muito e nos desvalorizam. As vezes não sabemos o que fazer conosco e nos enganam. </span><span style="text-align: left;">Olhe para dentro de si mesmo. Veja onde você está, o que está fazendo consigo, por quê está fazendo, para onde está indo, o que está levando, o que está deixando, o que sabe de si? "<i>Tenha confiança em você lembrando que só você e mais ninguém pode gostar de você de forma verdadeira."</i></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">Eu tenho essa pergunta que ela me deu! Uma inteligência que eu faço para mim: "Você não se enxerga não?" e logo me encontro quando me respondo: "Quem gosta de mim, sou eu!" ou" Tenho confiança em mim porque só eu posso fazer por mim o que preciso fazer".</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"><br /></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">Quarta inteligência: lembrar da palavra Perfectível! E de tudo o que está em torno dela!</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">Essa palavra que ela me deu, sangue do seu sangue, do dela e do meu, veio junto com o conceito que tudo pode e deve ser aperfeiçoado continuamente na direção da excelência. Perfectível, palavra inteligente e autoexplicativa.</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"> É claro que tudo pode e deve ser aperfeiçoado continuamente e principalmente nós mesmos. Tudo em nós é suscetível de ser aperfeiçoado, em constante reforma, conforme o caráter mudando, a percepção menor para a maior, ampliada e ampliando, aperfeiçoando esse raciocínio de estar sempre mudando para melhor, na verdade da paz. Ser hoje melhor que ontem. Aprimorando ideias, conceitos, práticas, ações e estudando continuamente.</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">Inclusive, a minha própria formação como bailarina, designer, ilustradora e escritora, que são exercícios práticos e do continuo aperfeiçoamento, o exercício de fazer melhor, a cada instante, os mesmos exercícios sempre, praticar o aperfeiçoamento.</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"> Estudar muito e sempre a filosofia, as letras, as técnicas e as artes, colocar o melhor de mim em tudo o que faço. Assim tudo terá uma evidente beleza, uma evidente excelência, porque é aprimoramento contínuo. Viver em estado perfectível.</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"><br /></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">Quinta Inteligência: O Amor é uma inteligência em estado de ação. Tem uma radiação imensurável, atinge distâncias inimagináveis é a maior força humana, tudo ilumina, aquece, acolhe, liga e reúne.</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">"sem Amor não somos nada, nada!"</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">Fale a palavra, pratique o verbo consigo e com todos. Pensará melhor, mais e grandiosamente, pensará altivo, em estados mentais mais altos. Mais elevados, mais acelerados. É um oceano de abundancias de qualidade de vida quando é Amor. Não há nenhuma forma de alcançar a felicidade verdadeira se não for através do amor verdadeiro. Ele não está no outro. Está em você. Isso é viver a inteligência do Amor. Transforma a pedra árida, na mais polida, na mais brilhante pedra mental.</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"><br /></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">Sexta Inteligência: A reflexão</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">Ela me ensinou que a falta de convivência humana, falta de relacionamento, afasta muito o ser humano de si mesmo. É preciso termos motivos para nos aproximarmos e a arte, o artista e a ciência, nos aproximam da nossa condição humana de ver o outro, buscar o entendimento. Quando compreendemos o outro nos afastamos do ódio, da inveja, da raiva e nos unimos. A união nos protege e nos fortalece em mais reflexão.</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"> Uma das questões mais preocupantes e penso que sempre foi, é: Até aonde nós conseguiremos ser humanos. Isso: ser um humano ser humano, já que o computador já está dentro do nosso corpo, já existem várias placas na pele, no coração... O computador já entrou no corpo humano. Até que ponto nós vamos precisar mesmo de sermos humanos ou de sermos apenas uma extensão da máquina... Não sei. Eu sempre olhava para aquele assunto de " Eram os deuses os astronautas?" Aquele filme, aquele livro, aquelas bibliografias relacionadas, todas e também aquelas imagens esculpidas em idades remotas em civilizações que chegaram até a momentos que desapareceram e conversava com ela. Eu inventava que uma elite técnica construiu uma nave e partiu do Planeta Terra para habitar outro luar no universo. Isso era uma reflexão.</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">Hoje isso é uma possibilidade real uma vez que a fortuna está na mão de 3 ou 5 indivíduos mais ricos do mundo, que podem decidir entre si, que são mesmo os únicos donos mundo...Quais valores essa elite praticará, sendo eles, humanos mortais... ou a esta altura já serão extensões de máquinas... ou as próprias máquinas? Ou já são?</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">Para isso serve a pesquisa e a riqueza?</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">Se estudar alguma coisa com o Marcelo Gleiser físico, que comenta que o Planeta Terra é o único Planeta que tem vida humana e que é uma raridade no Universo e que deveríamos cuidar melhor do Planeta para cuidarmos de nós mesmos, aquela minha referencia de que <i>eram os deuses os astronautas </i>faz mais sentido ainda. Em algum momento o homem chegou a tal nível de ciência, tal como nossos dias, que acabou dando uma volta no Universo de aeronave e retornando ao Terra... recriando novas civilizações...aqui mesmo no Planeta Terra com os eleitos... assim caminha a humanidade quando não se destruiu com guerras ou pestes. Para dar sempre uma nova voltinha no Universo e retornar ao Planeta Terra e construir nova civilização... Parece que faz isso há muito tempo, porque basta cavar... e...</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"> Então talvez tivéssemos que aprender também com isso, logo e imediatamente, como quando compreendemos a ler as horas ou raciocinar na tabuada e praticar o Perfectível e o Amor. Talvez tenhamos que ter uma arqueologia e antropologia mais dedicada para rever esses conceitos todos e o homem enxergar cientificamente a responsabilidade por ele e pelos demais.</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">Que não basta ser só essa ciência, ou extensão e inteligência artificial anunciada de descontrole próximo...Essa tecnologia autodestrutível, mas conhecer as sabedorias, esse acumulo de riquezas! O estudo das sabedorias dos povos mais antigos, dos índios, das civilizações anteriores, e aprender tudo sobre o humanismo. Visualizar, tomar as providencias imediatas e salvar o homem e o mundo do pior de si mesmo.</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">Não é?</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"><br /></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">Sétima Inteligência: A Ação . Agir.</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"> <span> No livro </span>Cânticos minha avó Cecília Meireles tem ali 26 poemas filosóficos universais, e num deles, avisa para multiplicarmos os nossos olhos para vermos mais. Viver nessa multiplicação dos olhos e vendo mais, é o Estado de Ação. É o Agir.</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"><i>Elaborar novos raciocínios para as mesmas coisas e agir ! Ação gera novas visões.</i></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;">Não importa que as regras existam, o que importa é se você tendo conhecimento de todas, no maior numero possível, obtenha a melhor decisão possível entre tudo o que você estudou e concluiu e que entre imediatamente em ação!</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"> O Sol, a Lua e a Verdade são as únicas coisas no mundo que não podem ser escondidas. Não por muito tempo.*</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"><i>Você aprendeu? Aprendeu essas inteligências? Aplique. Já.</i></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;">Fernanda Correia Dias</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;">in intus=dentro; lègere=recolher ou Inteligência, ou 13 anos de saudades.</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;">Para a minha mãe maravilhosa Maria Mathilde, mulher extraordinária</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"> de múltiplas e intransponíveis inteligências..</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;">Para minhas filhas Kenya e Gaya</p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-size: x-small;">*Buda</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"><br /></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><o:p> </o:p></p><br /></div><p></p>Casa da Sereiahttp://www.blogger.com/profile/02267739194473943739noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-6911133891741725402.post-51550669173790552632020-09-27T22:38:00.006-07:002020-09-27T23:47:16.944-07:00<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 18.4px;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 18.4px;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOLpTiGxSVGf_EJXV4eLrbkb9dpp-lF9qefzRWDihxOE_U0JCQgGnrBnugNLswFytfYdL9pzu4r3kOXMe_s4-IOqCDvN0YeE5la2obehN5VIwAtvJCjeg4Z-QTHXMLcSSM-GHNFhh1aRo/s1028/Helio+em+sua+mesa+de+trabalho.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="684" data-original-width="1028" height="252" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOLpTiGxSVGf_EJXV4eLrbkb9dpp-lF9qefzRWDihxOE_U0JCQgGnrBnugNLswFytfYdL9pzu4r3kOXMe_s4-IOqCDvN0YeE5la2obehN5VIwAtvJCjeg4Z-QTHXMLcSSM-GHNFhh1aRo/w378-h252/Helio+em+sua+mesa+de+trabalho.jpg" width="378" /></a></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 18.4px;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 18.4px;"><span style="font-family: arial;">Helio dos Santos,</span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 18.4px;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 18.4px;"><span style="font-family: arial;"> o virtuoso engenheiro civil do concreto armado e protendido.</span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 18.4px;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 18.4px;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 18.4px;"><span style="font-family: arial;">É comum admirarmos uma obra, conhecermos o nome do arquiteto e dificilmente nos interessarmos em saber quem calculou a estrutura!</span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 18.4px;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 18.4px;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 18.4px;"><span style="font-family: arial;">Sem o calculo estrutural, o projeto arquitetônico mais belo é apenas sonho.</span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 18.4px;"><span style="font-family: arial;">Para ser real, tem que ter o cálculo do engenheiro calculista projetado,</span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 18.4px;"><span style="font-family: arial;">sem o qual a construtora não levanta do solo, a arquitetura.</span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 18.4px;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 18.4px;"><span style="font-family: arial;">Mas para ser engenheiro calculista, você tem que gostar de calcular. </span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 18.4px;"><span style="font-family: arial;">Gostar de matemática, de física, de mecânica de sólidos; resistência de materiais; hiperestática; estática das estruturas...</span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 18.4px;"><span style="font-family: arial;">Gostar de raciocinar e de resolver desafios.</span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 18.4px;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 18.4px;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 18.4px;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 18.4px;"><span style="font-family: arial;">Em Agosto de 1952 , aos 23 anos, ele, o engenheiro civil de estruturas, Helio dos Santos, </span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both;"><span style="line-height: 18.4px;"><span style="font-family: arial;">convidado pelo engenheiro Alberto Bevilacqua, criou o cálculo estrutural </span></span></div><div class="separator" style="clear: both;"><span style="line-height: 18.4px;"><span style="font-family: arial;">da construção da escada da residência do Sr. Jean Marcovaldi no Parque Guinle, Laranjeiras, Rio de janeiro e ficou assim</span></span></div><div class="separator" style="clear: both;"><span style="line-height: 18.4px;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></span></div></div><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSppArfoXmn5UFSorWPv5LQnhTC2pztBbNElC9AM1msz6Oo8_UHxadqjBq5VplRO6Ht-pKP9ERJc_aoF0hbuHNyrcloORYYig4D9nyaqJYPAwxqvdS4SSPd_tKm0g0gMggcfQxq7wsXdk/s1024/Helio+escada+em+concreto+primeiro+projeto.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="718" data-original-width="1024" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSppArfoXmn5UFSorWPv5LQnhTC2pztBbNElC9AM1msz6Oo8_UHxadqjBq5VplRO6Ht-pKP9ERJc_aoF0hbuHNyrcloORYYig4D9nyaqJYPAwxqvdS4SSPd_tKm0g0gMggcfQxq7wsXdk/s320/Helio+escada+em+concreto+primeiro+projeto.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;">.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><span style="text-align: left;">Dominando o concreto armado foi contratado por André
Denizou, para trabalhar no</span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><span style="text-align: left;"> Rio de Janeiro com concreto protendido como</span><span style="text-align: left;"> </span><span style="text-align: left;">chefe do Departamento Técnico da </span><span style="text-align: left;">STUP – Sociedade Técnica para a
Utilização de Pré-Tensão; </span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><span style="text-align: left;">Processos Freyssinet; S.A. </span></span><span style="font-family: arial; text-align: left;">Campénon Bernard;</span><span style="font-family: arial; text-align: left;"> </span><span style="font-family: arial; text-align: left;">que tinha sede em Paris,
França.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial; text-align: left;"><br /></span></div><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;">Helio dos Santos, tornou-se especialista</span><span style="font-family: arial;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;">no cálculo estrutural do concreto
armado </span><span style="font-family: arial;">e virtuoso pioneiro no concreto protendido</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;">Quando o Museu de Arte Moderna do Rio de Janeiro, </span><span style="font-family: arial;">c</span><span style="font-family: arial;">om 130 metros de comprimento </span><span style="font-family: arial;">e 25 metros de largura, </span><span style="font-family: arial;">foi inaugurado em setembro de1958 no Parque do Flamengo, os 14 pórticos que estão lá até hoje foram calculados por ele, Helio dos Santos, </span><span style="font-family: arial;">em vigas de concreto protendido, entregando leveza, elegância, </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;">segurança estrutural e eficácia ao projeto </span><span style="font-family: arial;">de Affonso Eduardo Reidy.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;">Essas "colunas" em forma de "V" , estão amarradas pelo chão e sustentam essa imensa caixa de concreto ! Não é genial?</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;"> </span><img border="0" data-original-height="538" data-original-width="962" height="277" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVDo2M-PjZn5dHU5upwYKV2U3286VNk6y1W4waypyPdYJ0vUZkacuGBXlfjWrdSbsfVL7O0O98WeKQ_0JSACIqy1vHfC36DhzdiiKGk-YsX_nSrnrs6iaQWmfheHQhT-lYx3wJJqpwmAI/w495-h277/Helio+e+o+v%25C3%25A3o+do+MAM+.+Museu+de+Arte+Moderna+do+Rio+de+Janeiro.jpg" width="495" /></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;">Sabendo que a lista de projetos calculados por ele é imensa, perguntei para ele hoje, qual o projeto que ele mais ama, entre tantos projetos maravilhosos e ele me respondeu: _ todos!</span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;">Todos? Foram viadutos, prédios no Leblon e na Gávea, fábricas, hospitais, portos, pontes, universidade, residências, em diversos estados do Brasil e principalmente no Rio de Janeiro e ele me confessou que o que ele mais gosta talvez fosse o Viaduto Negrão de Lima, mais conhecido como o Viaduto de Madureira com os seis acessos ligando a zona sul à zona norte do Rio de Janeiro e que está até hoje servindo aos brasileiros e que tanto o viaduto quanto os seis acessos foram todos calculados por ele!!! Veja como ficou!</span></p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbgVo9Ruz7IAcvBlk-rxnLRPyLuvApa98aLmjlPkZkCitY1Bwy6uL8IaSJlcIJ0DeZyar4MQpHV5yhS6TD6PB19dQkw86IpPaGmTX29LjP5sAh56vdI_Q93SccGYgb13IV0aJKdCenh7g/s963/Helio+caulculista+do+viaduto+de+Negr%25C3%25A3o+de+Lima+ou+Viaduto+de+Madureira.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="820" data-original-width="963" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbgVo9Ruz7IAcvBlk-rxnLRPyLuvApa98aLmjlPkZkCitY1Bwy6uL8IaSJlcIJ0DeZyar4MQpHV5yhS6TD6PB19dQkw86IpPaGmTX29LjP5sAh56vdI_Q93SccGYgb13IV0aJKdCenh7g/w395-h336/Helio+caulculista+do+viaduto+de+Negr%25C3%25A3o+de+Lima+ou+Viaduto+de+Madureira.jpg" width="395" /></a></span></div><p class="MsoNormal"><br /></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span face="Calibri, sans-serif" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: arial; text-align: left;">Eram tempos em que ainda não existiam os computadores!</span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span face="Calibri, sans-serif" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: arial; text-align: left;">Eu cansei de olhar para as mãos do meu pai e ver um ábaco!</span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 115%;"><span style="text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Você sabe o que é um ábaco? Ele sempre usava ábacos, máquinas de calcular mecânicas FACIT e réguas de cálculo Arquimedes, mas também foi o primeiro a usar calculadoras elétricas, eletrônicas e computadores!!! </span></span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 115%;"><span style="text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Além de trabalhar como engenheiro foi também professor neste assunto - calculo estrutural e concreto armado e protendido - das faculdades de engenharia do Rio de Janeiro e uma alegria que sente evidente aos 92 anos, é que conseguiu transmitir aos seus alunos sua sabedoria. É prova de que foi também professor genial e virtuoso: </span></span></span><span style="font-family: arial; text-align: left;">nenhuma obra, das inúmeras que desabaram no Brasil, foi assinada por ele ou por engenheiro-aluno dele!</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 115%;"><span style="text-align: left;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 115%;"><span style="text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Isso é mesmo a consagração da excelência intelectual e didática do </span></span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 115%;"><span style="text-align: left;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 115%;"><span style="text-align: left;"><span style="font-family: arial;">muito referendado Mestre, Helio dos Santos!!!</span></span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 115%;"><span style="text-align: left;"><span style="font-family: arial;"><span style="font-size: 11pt;"><br /></span></span></span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span face="Arial, sans-serif" style="background-color: white; color: #333333; text-align: left;"> </span></div><p></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span style="color: #333333; font-family: "Georgia","serif"; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR;"><o:p></o:p></span></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHKxXoxCXSP69LDVxLXinjnXRhJ7zMFydG7rlTNQKRMyIFa1oBXA6vCjD6FH1b3hYGeCdfs8WeQy1Mj3mNxTHN-oLe19k2817qIFYQ5WjU7l_3cM0Im84wmr84V3VZnNxnq6fb6zjvo18/s320/Helio+nas+obras+da+UERJ+com+Reitor.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="241" data-original-width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHKxXoxCXSP69LDVxLXinjnXRhJ7zMFydG7rlTNQKRMyIFa1oBXA6vCjD6FH1b3hYGeCdfs8WeQy1Mj3mNxTHN-oLe19k2817qIFYQ5WjU7l_3cM0Im84wmr84V3VZnNxnq6fb6zjvo18/s0/Helio+nas+obras+da+UERJ+com+Reitor.jpg" /></a></div><div style="text-align: center;">1 . 2 . 3 . 4</div><span style="font-family: arial;"><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"> Eu gosto de lembrar que ele teve a coragem de estudar a estrutura de uma obra abandonada ao tempo, cujo nome era Favela do Esqueleto e transformar na Universidade do Estado da Guanabara, antiga UEG, hoje UERJ!!!</div></span><p></p><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;">Na foto acima estão o Vice-Reitor João Lyra Filho (1) ; o Reitor Haroldo Lisboa Cunha (2) ; Helio dos Santos , Consultor da Superintendência de Obras Universitárias (3) </span><span style="font-family: arial;">e o Diretor do Departamento Técnico</span><span style="font-family: arial;"> da Reitoria Mozart Ciarlini (4) </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;">Repare em seu sorriso e olhos amorosos!!</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;"> Assim, gigante como uma torre de inteligências,</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;"> nada mais eloquente que este instantâneo!</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;">Compare a foto acima com essa abaixo! Ele segue sendo o mesmo!</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;">Aos 92 anos, confia inabalavelmente no Estudo e na Educação para o progresso humano e para a humanidade. Me ensinou que todo sonho pode e deve ser realizado desde que você encontre ou invente os meios e modos inteligentes de construí-los.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;">Agora você já sabe, toda vez que olhar uma obra realizada e assinada por incrível arquiteto, lembre-se que ao lado do incrível arquiteto </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;">deve ter um espantoso, um genial e silencioso</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;"> calculista!</span></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihtfdyLvf4eSwo28zY2MPh-DuA9Or7D5zE_0LWTk4aad0dN5BQT5yzmj4LeykPecxXotj9iemueZXDypWoRwobsUaZd0DGTtM5b2a3j89A8HH5DpdVN-WS0x78YY1PpnQR70eH2xcAMpU/s773/Helio+em+2019+foto+Fernanda+Correia+Dias.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="773" data-original-width="705" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihtfdyLvf4eSwo28zY2MPh-DuA9Or7D5zE_0LWTk4aad0dN5BQT5yzmj4LeykPecxXotj9iemueZXDypWoRwobsUaZd0DGTtM5b2a3j89A8HH5DpdVN-WS0x78YY1PpnQR70eH2xcAMpU/w191-h320/Helio+em+2019+foto+Fernanda+Correia+Dias.jpg" width="191" /></a></div><br /></div><div><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: arial;">Fernanda Correia Dias</span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: arial;">in Para o meu pai e Regina!</span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: arial;">Para minhas filhas Kenya e Gaya, minha irmã Fátima e meus sobrinhos Pedro e Fernando,</span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: arial;">Vida longa e saudável aos calculistas ou</span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: arial;">92 anos de amorosidade Parabéns!!! Pappy!!! Parabéns, Mestre!!! </span></div>Casa da Sereiahttp://www.blogger.com/profile/02267739194473943739noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-6911133891741725402.post-25721720785477836962020-09-15T22:46:00.003-07:002020-09-15T22:46:39.676-07:00<p><br /></p><p><span style="font-family: arial;"><br /></span></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUIN90CQ6uDminXLJ00CYQovZ8-Bt7DY0l-E9X-SkDg4eWeog5OlEwcnZaY7NaafAHAyY3ZD49ZQ3mLy4ASfhnBFFV9CV9zb3GRpOnHz1A-xSjWxllVnhzRzGYIo-7VVKXEkj7W8O-So4/s882/Produtos+Fernanda+Correia+Dias+.+Foto+Fernanda+Correia+Dias.+2+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="657" data-original-width="882" height="238" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUIN90CQ6uDminXLJ00CYQovZ8-Bt7DY0l-E9X-SkDg4eWeog5OlEwcnZaY7NaafAHAyY3ZD49ZQ3mLy4ASfhnBFFV9CV9zb3GRpOnHz1A-xSjWxllVnhzRzGYIo-7VVKXEkj7W8O-So4/w438-h238/Produtos+Fernanda+Correia+Dias+.+Foto+Fernanda+Correia+Dias.+2+.jpg" width="438" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;">Produtos Fernanda Correia Dias . Foto Fernanda Correia Dias</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Num dia, a universidade abriu um vestibular isolado, com prova de redação eliminatória e lá fui eu fazer as provas. Me classifiquei no quinto lugar , mas o que eu mais gostei é que você foi comigo, na hora que eu falei que precisava ir lá para confirmar que eu tinha mesmo alcançado altas notas e que estava classificada para cursar Desenho Industrial.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Era um assunto que ninguém sabia o que era, nem o que fazia um designer. Mas eu sabia. O Brasil não tinha faculdade de moda em 1976 e a maioria dos interessados em criar produtos acabavam sendo arrastados para máquinas agrícolas, etc...na ESDI ou para as artes plásticas, na Escola de Belas Artes.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Dentro da universidade encontrei outro assunto cujo título era Comunicação Visual, que hoje chamam de desenho de superfície... O fato é que eu comecei a criar campanhas publicitárias com páginas em revistas, jingles para rádios, filmes para tv e cinema e também os produtos em coleções de acessórios como bolsas, sapatos, cintos, etc...Coleções de roupas para hipismo, velejadores, lanchas, Marinha do Brasil, objetos de casa, alfaias, e os temas foram ampliados para Literatura/ Bienal do Livro, Informatica/Condex, Sucesu-SP, Pesca, Automobilismo e Congressos Mundiais de Geologia, Coração, Cirurgia Plástica, Astronomia, Petróleo...</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Mas você continuou comigo, ao meu lado. E quando as meninas nasceram, lá estava você, dando aquele suporte incrível e exemplar nos estudos, escolas, passeios, amor, muito amor!</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Eu lembro que você sempre esteve disposta e foi por isso que foi possível produzir tanto!</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Hoje é dia do seu aniversário e eu procurei fotos, que não encontrei ainda, mas vou encontrar! Ficam essas, que você gostava muito, dos trabalhos e se alegrava muito em visitar, vestir e aplaudir!</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Fica meu muito obrigada por ter sido a minha mãe e me ensinado e apoiado tanto!</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Beijo Mummy!</span></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBEpKQCm91OVToegQV6DoWeYz5VuYkkvrBtvo_zWsfe3VIMd2UnEj9I2X9RL3m4hOeDq2LjxoRqqZky3qEpaestBsZPET9yGaCfKFlraV86Rj6Y9q5ytQuPWI2aAlW9vyvwmqzs0m3IO4/s882/Produtos+Fernanda+Correia+Dias+.+Foto+Fernanda+Correia+Dias.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="658" data-original-width="882" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBEpKQCm91OVToegQV6DoWeYz5VuYkkvrBtvo_zWsfe3VIMd2UnEj9I2X9RL3m4hOeDq2LjxoRqqZky3qEpaestBsZPET9yGaCfKFlraV86Rj6Y9q5ytQuPWI2aAlW9vyvwmqzs0m3IO4/w436-h239/Produtos+Fernanda+Correia+Dias+.+Foto+Fernanda+Correia+Dias.jpg" width="436" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;">Produtos Fernanda Correia Dias . Foto Fernanda Correia Dias</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: right;"><span style="font-family: arial;">in Fernanda Correia Dias</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: right;"><span style="font-family: arial;">Comemorando seu aniversário, como nós gostamos, conversando!</span></div><div style="text-align: right;"><br /></div><span style="font-family: arial;"><div style="text-align: right;"><br /></div></span><p></p>Casa da Sereiahttp://www.blogger.com/profile/02267739194473943739noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6911133891741725402.post-27751038273717854512020-09-15T22:03:00.006-07:002020-09-17T13:39:51.416-07:00<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhM2J3SRI7PyIZ2cmra8vB8ZpB6wvocJyy_bWQXGA033pXCivJfeEPFYhskqbCfHQtdfaWI80tsDcgXBpkc4eC5DvRkKB1ft-1NUQZ2DNQAckjB1PG0dAg2UvnnEsdts6xedTZRD8MEb4k/s658/Formatura+Mathilde+na+Faculdade+Nacional+de+Direito+.+Arquivo+Fernanda+Correia+Dias.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="658" data-original-width="372" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhM2J3SRI7PyIZ2cmra8vB8ZpB6wvocJyy_bWQXGA033pXCivJfeEPFYhskqbCfHQtdfaWI80tsDcgXBpkc4eC5DvRkKB1ft-1NUQZ2DNQAckjB1PG0dAg2UvnnEsdts6xedTZRD8MEb4k/w408-h320/Formatura+Mathilde+na+Faculdade+Nacional+de+Direito+.+Arquivo+Fernanda+Correia+Dias.jpg" width="408" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"> Mathilde advogada especializada em Direito Autoral</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;">Filha de Cecília Meireles e Fernando Correia Dias</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"> Formatura da Faculdade Nacional de Direito </span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;">no Teatro Municipal do Rio de Janeiro.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Formada em Biblioteconomia, falando e escrevendo latim, muito estudiosa, enfermeira formada pela Cruz Vermelha, quando aos 40 anos resolveu estudar Direito e se especializou em Direito Autoral.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Conheço diversas pessoas que até hoje pedem para me abraçar porque sentem a maior gratidão por tudo o que Mathilde fez por elas diretamente e indiretamente. São escritores, poetas, atores, autores, músicos, artistas, criadores,designers, estilistas, cantores e cientistas. Gente dessa</span><span style="font-family: arial;"> área tão delicada, que nada sabem sobre seus direitos, nada entendem de clausulas e assinam contratos para não serem antipáticos com os contratantes ou fecharem a porta da oportunidade. </span><span style="font-family: arial;">Assim, se submetem ao insubmissível, porque nada compreendem da matéria. Não é o munus deles. E logo estão na rua, sem amparo e desabrigados.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Filha de dois imensos artistas, Mathilde compreendeu que era preciso salvaguardar os seus direitos de herdeira e os de suas duas irmãs, assim como preservar e divulgar as obras magníficas de seus pais, Cecília Meireles e Fernando Correia Dias.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Excelente aluna, proprietária das notas mais elevadas e eleita representante de turma até a conclusão do curso ela era generosa com os próximos, orientando e resolvendo juridicamente assuntos relativos a Direitos Autorais e outros como contratuais, cíveis, família, sucessões, etc...</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Foi ela que recuperou a autoria de Cecília Meireles - poema Marcha - do título Canteiros dado como de Fagner, porque por ele, apropriado indebitamente.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Mas também foi ela que autorizou que o mesmo Raimundo musicasse poemas de Cecília, tais como Motivo, Epigrama n. 9 e Canção (Malogrado).</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Porque o erro está em se apropriar, em se apresentar como o autor daquilo que tem proprietário. Em explorar comercialmente sem autorização. E se ninguém reclama a autoria, o apropriador, falso autor, passa a dono, daquilo que em verdade não é de sua autoria e dos frutos advindos da exploração. Sem a autorização do autor ou do herdeiro qualquer apropriação indébita é crime, previsto em lei e em consequências penais.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Abaixo os oito versos do poema Marcha de Cecília Meireles apropriados indebitamente por Fagner:</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial;">Quando penso no teu rosto,</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial;">fecho os olhos de saudades;</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial;">tenho visto muita coisa,</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial;">menos a felicidade.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial;">Soltam-se os meus dedos tristes,</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial;">dos sonhos claros que invento.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial;">Nem aquilo que imagino</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial;">já me dá contentamento.</span></div><p></p><div><span style="font-family: arial;">Estes oito versos acima, fazem parte do poema Marcha, lindíssimo, composto de 24 versos, como se lê abaixo:</span></div><div><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial;"><br /></span></div><div><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial;">Marcha </span></div><div><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial;">Cecília Meireles</span></div><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="background-color: white; color: #222222;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;"><span style="background-color: white; color: #222222;">As ordens da madrugada</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">romperam por sobre os montes:</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">nosso caminho se alarga</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">sem campos verdes nem fontes.</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">Apenas o sol redondo</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">e alguma esmola de vento</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">quebraram as formas do sono</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">com a idéia do movimento.</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">Vamos a passo e de longe;</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">entre nós dois anda o mundo,</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">com alguns vivos pela tona,</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">com alguns mortos pelo fundo.</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">As aves trazem mentiras</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">de países sem sofrimento.</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">Por mais que alargue as pupilas,</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">mais minha dúvida aumento.</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">Também não pretendo nada</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">senão ir andando à toa,</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">como um número que se arma</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">e em seguida se esboroa,</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">-- e cair no mesmo poço</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">de inércia e de esquecimento,</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">onde o fim do tempo soma</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">pedras, águas, pensamento.</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">Gosto da minha palavra</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">pelo sabor que lhe deste:</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">mesmo quando é linda, amarga</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">como qualquer fruto agreste.</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">Mesmo assim amarga,</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">é tudo que tenho,</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">entre o sol e o vento:</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">meu vestido, minha musica,</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">meu sonho, meu alimento.</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">Quando penso no teu rosto,</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">fecho os olhos de saudades;</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">tenho visto muita coisa,</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">menos a felicidade.</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">Soltam-se os meus dedos tristes,</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">dos sonhos claros que invento.</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">Nem aquilo que imagino</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">já me dá contentamento.</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">Como tudo sempre acaba,</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">oxalá seja bem cedo!</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">A esperança que falava</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">tem lábios brancos de medo.</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">O horizonte corta a vida</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">isento de tudo, isento...</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">Não há lagrima nem grito:</span><br style="background-color: white; color: #222222;" /><span style="background-color: white; color: #222222;">apenas consentimento.</span></span></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-UnLOIngBCGFxEKA5XOiS2B9Dflmf81sxxuPzU-8qBg3DC0ECW10O9Om7zkw9xV0eYAasy4-yrAGcfEBhYCurgAGbVfYCYu3zb5zMVTvY2zKv5FRX91NZ_zXR3pU7h_41CWQUcZT2Ak0/s496/As+tr%25C3%25AAs+meninas%252C+as+tr%25C3%25AAs+Marias+do+Fernando+Correia+Dias+.+Foto+Kenya+Correia+Dias.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="491" data-original-width="496" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-UnLOIngBCGFxEKA5XOiS2B9Dflmf81sxxuPzU-8qBg3DC0ECW10O9Om7zkw9xV0eYAasy4-yrAGcfEBhYCurgAGbVfYCYu3zb5zMVTvY2zKv5FRX91NZ_zXR3pU7h_41CWQUcZT2Ak0/s320/As+tr%25C3%25AAs+meninas%252C+as+tr%25C3%25AAs+Marias+do+Fernando+Correia+Dias+.+Foto+Kenya+Correia+Dias.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial; text-align: left;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: right;"><span style="font-family: arial; text-align: left;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="text-align: left;"><span style="font-family: arial;">O Brasil tem Leis que protegem os autores, artistas, cientistas, criadores, cantores, etc... mas as empresas conhecedoras das leis, trabalham com escritórios de advogados especializados em transgredir as leis.</span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="text-align: left;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">É falta total de respeito. </span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Quantos artistas, poetas, cantores, autores, desempregados, desamparados, desassistidos e no limbo conhecemos? O próprio pai de Mathilde que contribuiu com as artes gráficas, de ilustração e que criou o conceito de livro com capa colorida como conhecemos hoje, e as magnificas ilustrações de As mil e uma noites, assim como trouxe a importância da arte marajoara dos autóctones brasileiros para a arquitetura e decoração em cerâmicas, tapeçarias desenhadas artisticamente para o Palácio Itamaraty e família Guinle, também enfrentou as dificuldades em receber os pagamentos de seus serviços.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Maria Mathilde muito estudiosa e cuidadosa, tomou sempre a linha do entendimento e conciliação e nisso foi inteligente e sábia, sendo inúmeras vezes convidada para dar sugestões de soluções e pareceres conciliáveis, sobre processos.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Me ensinou as palavras de Buda: Três coisas não podem ser escondidas por muito tempo: O sol, a lua e a verdade.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Admirada por seus mestres, protegida e amada por suas netas-afilhadas, netos e filhas, Mathilde completa hoje, 15 de setembro, 96 anos.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Os pais e as mães nunca morrem.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">Nem os padrastros e as boadrastras.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;">É um amor que vive conosco e só quem os tem é que conhece.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: right;"><span style="font-family: arial;">Fernanda Correia Dias</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: right;"><span style="font-family: arial;">in Feliz aniversário Mamãe! Beijo da Fernandinha</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: right;"><span style="font-family: arial;">Viva o 15 de setembro!!!</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; text-align: left;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><br /></div><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div></div><p></p><br /><p style="text-align: center;"><br /></p><p style="text-align: center;"><br /></p><p><br /></p>Casa da Sereiahttp://www.blogger.com/profile/02267739194473943739noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-6911133891741725402.post-42305383416004015752020-09-07T19:56:00.003-07:002020-09-07T20:09:35.171-07:00<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxBqbmVsXKKlxLOytA4WCWmieG6HfgIzn1EsOlaabXcvQuiFlUGOd9q71K2XIj_eohf06ntehBuLPaLxcvRZtbPx4IhWH8SGli2LXGmUlbK6wuhDAFZGV_UduhLZPj7rZttZJseDeKWck/s882/Fernando+Correia+Dias+em+seu+Est%25C3%25BAdio++foto+de+Fernanda+Correia+Dias.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="661" data-original-width="882" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxBqbmVsXKKlxLOytA4WCWmieG6HfgIzn1EsOlaabXcvQuiFlUGOd9q71K2XIj_eohf06ntehBuLPaLxcvRZtbPx4IhWH8SGli2LXGmUlbK6wuhDAFZGV_UduhLZPj7rZttZJseDeKWck/s320/Fernando+Correia+Dias+em+seu+Est%25C3%25BAdio++foto+de+Fernanda+Correia+Dias.jpg" width="320" /></a></div><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;"> Fernando Correia Dias em seu Estúdio. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: arial;">Foto de Fernanda Correia Dias</span></div><p></p><p><span style="font-family: arial;"><br /></span></p><p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;">Eu gosto de
lembrar do olhar com que você me olha.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><o:p><span style="font-family: arial;"> </span></o:p><span style="font-family: arial;">Teu sorriso nos olhos e lábios.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><o:p><span style="font-family: arial;"> </span></o:p><span style="font-family: arial;">Só depois,
ao lado dessas covinhas os seus dentes brancos e grandes. Lindo!</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><o:p><span style="font-family: arial;"> </span></o:p><span style="font-family: arial;">Eu gosto de
lembrar da sua brincadeira delicada, sacudindo a caixa linda que eu te trouxe
com o presente pelo seu aniversário! Sim! Hoje é Parabéns para você!!</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;">Você não vai
adivinhar que é uma camisa com listras azul turquesa e jasmins-manga brancos!</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;">Ah... Você
me diz: Mas eu estive no Hawaí e você criou essa beleza no Rio? Fantástica!</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><o:p><span style="font-family: arial;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;">Não é curioso
que minha avó Cecília Meireles, no dia 7 de setembro de 1923, Dia da Independência
do Brasil, é mãe pela primeira vez?<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Aos
22 anos?</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;">Essa palavra
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Independência</i> nos acompanhou.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;">Por diversos
motivos </span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;">Eu escuto <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>minha mãe que é sua irmã, me dizendo: <i>eu vou
educar vocês para vocês serem mulheres auto-suficientes e independentes de pai,
marido e família. Vão estudar para terem seus próprios trabalhos e dinheiros.
Suas próprias vidas. E suas iniciativas serão por mim apoiadas. </i></span><i style="font-family: arial;">Vão estudar o que quiserem; o que sentirem interesse, escolham! E</i><i style="font-family: arial;"> fomos. </i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><o:p><span style="font-family: arial;"> </span></o:p><span style="font-family: arial;">Eu lembro
quando você me diz: </span><i style="font-family: arial;">Mas Fernandinha, você
é uma artista completa, minha flor!</i><i style="font-family: arial; mso-bidi-font-style: normal;">Você dança, desenha, pinta, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>canta, escreve música! É Poeta</i><span style="font-family: arial;">!</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: arial;">Por que não vai estudar na Escola
Nacional de Belas Artes e na Escola Superior de Desenho Industrial?<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><o:p><span style="font-family: arial;"> </span></o:p><span style="font-family: arial;">Porque na Pontifícia Universidade Católica tive tudo isso e minha mãe
me estimulava para estudar sempre e mais! Como se não bastassem três faculdades,
diversos cursos de especialidades e de alcançar as notas mais elevadas, eu
queria criar estudos que ainda não existiam.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><o:p><span style="font-family: arial;"> </span></o:p><span style="font-family: arial;">Sugeri que Marilia Valls fizesse uma Faculdade de Moda ali em Ipanema,porque o Brasil não tinha nenhuma </span><span style="font-family: arial;"> e ela organizou </span><span style="font-family: arial;">na Cândido</span><span style="font-family: arial;"> Mendes</span><span style="font-family: arial;">.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><o:p><span style="font-family: arial;"> </span></o:p><span style="font-family: arial;">Convenci o Reitor para que houvesse na PUC faculdades de negócios, de empresas e elas surgiram.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><o:p><span style="font-family: arial;"> </span></o:p><span style="font-family: arial;">Apresentei aos maravilhosos Almirantes e Comandantes da Escola Naval a idéia de que </span><span style="font-family: arial;"> </span><span style="font-family: arial;">tirassem a juventude carioca do ócio , das drogas e do
desamparo e acolhessem com ensinos técnicos e especializados em navegação e construção de barcos.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><o:p><span style="font-family: arial;"> </span></o:p><span style="font-family: arial;">Essa palavra </span><i style="font-family: arial;">Independência, </i><span style="font-family: arial;">razão
de nosso entusiasmo natural para acordar e partir para o estudo, o trabalho, a
criação de diversas realidades definiu as nossas vidas porque é da nossa </span><span style="font-family: arial;"> </span><span style="font-family: arial;">natureza estudar e ensinar! Nosso vocare/chamado!</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;"> " Estudar para saber, saber para viver e viver para quê? / Cecília Meireles"</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;">_Saber para nos amarmos e ensinarmos ao próximo, como a nós mesmos!!! Educação!!</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;">Você mesma foi estudiosa, corajosa e educadora, quando foi a Diretora do Instituto Brasileiro de Bibliografia e Documentação que montou com Lydia de Queiros Sambaquy: " manter-se em relação com instituições nacionais e estrangeiras, para intercâmbio de documentação tecnico-científica" dando apoio ao Conselho Nacional de Pesquisas. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;">O mundo no Brasil é belo, porque por ele andou seu coração!</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-family: arial;">Fernanda Correia Dias</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-family: arial;">in Feliz Aniversário Tia Elvira, querida!</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-family: arial;">Beijo no Vô Fernando e na Vó Cecília!</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><o:p><span style="font-family: arial;"> </span></o:p></p><br /><p></p>Casa da Sereiahttp://www.blogger.com/profile/02267739194473943739noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6911133891741725402.post-2425592669518464352020-09-02T16:33:00.007-07:002020-09-26T00:39:48.104-07:00<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKFZFzSuj23lio2MF0DGVJtEWeK2r7kf-h6ZwU22kDi82xHPNMDUhfLwB9-tsiMgAlkID3PyoozJEhK_2-gVUryHi6e3nFGKpjp4AEsbwvp6ntetOrmTU27KKVdZJgkApjXSNxdJpX2mo/s1022/Int%25C3%25A9+Lina+.+Foto+de+Fernanda+Correia+Dias.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="770" data-original-width="1022" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKFZFzSuj23lio2MF0DGVJtEWeK2r7kf-h6ZwU22kDi82xHPNMDUhfLwB9-tsiMgAlkID3PyoozJEhK_2-gVUryHi6e3nFGKpjp4AEsbwvp6ntetOrmTU27KKVdZJgkApjXSNxdJpX2mo/s640/Int%25C3%25A9+Lina+.+Foto+de+Fernanda+Correia+Dias.jpg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><span style="font-family: arial;"><div style="text-align: center;">Inté, Lina . Foto de Fernanda Correia Dias</div></span><p></p><p><span style="font-family: arial;"><br /></span></p><p><span style="font-family: arial;">Esta é a mesa de Lina fotografada por mim em agosto de 2019, na casa dela . Na pinça está a folha que arranquei do meu caderno de espiral onde eu mesma transcrevi em 2013 o meu primeiro poema de 1971. À pedido da Lina, lhe entreguei e foi assim, que ela guardou, exposto na mesa de trabalho dela, ao lado do pécten/concha, que também lhe dei, porque nossos presentes eram assim... Uns nadas de imensos e preciosos valores! Dei uma bola de árvore de natal, autentica,verde, em vidro, da árvore de natal da minha infância na casa da minha avó Cecília Meireles. E sobre a bola escrevi.</span></p><p><span style="font-family: arial;">Meu último presente para ela, foi um ovo, sem clara e sem gema. Só a perfeição da casca, onde deixei um beijo e o anti-penúltimo meu colar de cristal murano amarelo, para a moça que amava amarelo, mãe de Marcelo!</span></p><p><span style="font-family: arial;">Juntas, nós vivemos em estado de poesia contínuo. Duas crianças com as mesmas idades. Eu aos 60 e ela aos 89.</span></p><p><span style="font-family: arial;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;">E agora,
Lina?</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><b><i><span style="font-family: arial;">_Agora
o quê, Fernandinha?<o:p></o:p></span></i></b></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;">Eu te enviei
ontem- 30 de agosto 2020- As Bailarinas por Whats App e você não respondeu no<i> agora do agorinha!<o:p></o:p></i></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><b><span style="font-family: arial;">_<i>Ce
pensou qu´eu era prá sempre, é? Eu te disse que eu não era não, uai!<o:p></o:p></i></span></b></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><b><i><span style="font-family: arial;">Falei
prá ocê qu´ eu tava pronta, que isso acontece com todo mundo e que ia acontecer
comigo!Claro que eu não quero ir, ninguém quer, viver é muito bom e eu estou
muito bem aqui com ôce, mas quando aquele lá de cima chama, a gente tem que ir
e vai, uai! E ôce acha que ôce me mandou a mensage por quê? Porque eu te avisei qu´eu tava indo!
Eu te chamei, prá ôce saber!<o:p></o:p></span></i></b></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;">Obrigada
amiga, pela pessoa maravilhosa que você é.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;">Sempre em
estado de poesia, e a gente nem dorme de tanto que troca e ri!</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;">Li ainda
agora uma mensagem sua:<i> <b>Vc é mineiro? –sou;
Então fala agasalho- brusdfri</b></i></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;">Eu escrevo
sobre Marcelinho: Eitah filho bommmm! Quando eu crescer e for grande como você
vou ter um filho igualzinho! Vc responde:<b><i>_Acho difícil repetir a formosura</i></b></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;">Vc me
escreve<b>:<i>_Tudo o que me mandou de seu pai
e sua mãe me lembrou o sermão de Vieira sobre Nossa Senhora. Disse ele que se
Deus que é o infinito coube no ventre de Maria era porque ela era maior do que
o próprio infinito. Se seu pai e sua mãe são todos os adjetivos e substantivos
que existem é porque eles são melhores do que eles. São absolutos. E idéia de
beleza esta sua que torna sólida a Beleza.</i></b></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;">E mais essa:<i>
<b>_Vc prefere travesseiro mais macio ou
mais duro, mais alto ou mais baixo? Me fale para eu arrumar a sua cama...É um
travesseiro que eu comprei em Portugal, muito macio... esse vai ser onde vc vai
dormir, tá bem? Um beijo! Vou te esperar no desembarque. Vou lá te buscar. E quando
você for, eu vou te levar.<o:p></o:p></b></i></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><b><span style="font-family: arial;"><i>Todos ficaram maravilhados com você. Você é
brilhante. É perfeita. Eu adorei. Muito obrigada, Fernandinha.</i><o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;">E mais: <b><i>Querida Fernandinha: onde vc está
existindo? Mando recado e só vejo o oco do nada. Saudades e cambalhotas de
abraços</i><o:p></o:p></b></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;">E ainda
leio:<i> <b>_mandei uma mensagem pra você, mas
como não tenho hábito de acumular texto ela já se foi. É escrevo outra com
muitas e sedutoras palavras que espalho na tela de seu celular. Junte as que
dizem da alegria do insólito da tolerância da felicidade da quietude da alma da
amizade do amor e faça com elas um buquê para pôr na jarra e enfeitar seu dia e
seu sonho. Com muito carinho e saudades sua sempre amiga Linajoaninha. Que sejas.
Muito feliz é o que escrevi com os dedos cheios de estrelas</b> </i></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><b><span style="font-family: arial;"><i> </i></span></b></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><b><span style="font-family: arial;"><i>_um grande abraço de boa noite e carinho</i><o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><b><span style="font-family: arial;"><i>_Inté e poças de saudades</i><o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><o:p><span style="font-family: arial;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;">Inté, Lina,
amei seus poemas escritos com fios de seda. São graves e de imenso e sincero</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;"> abandono, tal como a vida é. Beijooo! Fernandinha</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><o:p><span style="font-family: arial;">Fernanda Correia Dias in Viva Lina sempre em mim, viva.</span></o:p></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-family: arial;">Para Marcelinho
e Monica que Lina ama.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-family: arial;">Para Vania e Ana Maria Lisboa de Mello que Lina ama.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-family: arial;">Para Cataguases e todos os da família que Lina ama.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-family: arial;">Para todos os amigos da ANE- Associação Nacional dos Escritores de Brasilia, da qual a professora e poeta Lina Tâmega inscreveu seu nome como associada fundadora, reunindo escritores maravilhosos que Lina ama.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="font-family: arial;">1 de setembro de 2020</span></p><p>
</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: right;"><br /></div><br /> <p></p>Casa da Sereiahttp://www.blogger.com/profile/02267739194473943739noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6911133891741725402.post-20128087267600416392020-07-28T00:47:00.001-07:002020-08-22T01:25:02.236-07:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmaKEcWlRRgHgdO09_UkRfNIXEoZB84UyhyDIj01tMZ1L3vrZEjcSAm0KL1deeu12Z1IW_pvcG0lyQxeYuOL8LPyez4ESPnecqzBIfzjH9AbdrUqO54xzbl0nn-tnKXd306_m_ytHosAU/s1600/20150402_025306.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmaKEcWlRRgHgdO09_UkRfNIXEoZB84UyhyDIj01tMZ1L3vrZEjcSAm0KL1deeu12Z1IW_pvcG0lyQxeYuOL8LPyez4ESPnecqzBIfzjH9AbdrUqO54xzbl0nn-tnKXd306_m_ytHosAU/s320/20150402_025306.jpg" width="240" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
O Precioso de preciosos .</div>
<div style="text-align: center;">
Foto Fernanda Coreia Dias</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span face="" style="background-color: white; color: #333333; font-family: georgia, serif;">Acredito que alguém em 2020, tem obrigação de
avisar, </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span face="" style="background-color: white; color: #333333; font-family: georgia, serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span face="" style="background-color: white; color: #333333; font-family: georgia, serif;">já que ainda não escreveram, que a Grande Poesia,</span><br />
<span face="" style="background-color: white; color: #333333; font-family: georgia, serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span face="" style="background-color: white; color: #333333; font-family: georgia, serif;">não é feita apenas de
palavras, mas de Entrega Filosófica nos </span></div><div style="text-align: center;"><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: georgia, serif;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: georgia, serif;"> fieis poemas aos leitores da
poeta/filósofa Cecília Meireles, imortal.</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span face="" style="background-color: white; color: #333333; font-family: georgia, serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span face="" style="background-color: white; color: #333333; font-family: georgia, serif;">Repito:</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span face="" style="background-color: white; color: #333333; font-family: georgia, serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span face="" style="background-color: white; color: #333333; font-family: georgia, serif;">da poeta/filósofa Cecília Meireles, imortal.</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span face="" style="background-color: white; color: #333333; font-family: georgia, serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span face="" style="background-color: white; color: #333333; font-family: georgia, serif;"><br /></span></div>
<span style="line-height: 115%;"></span><br />
<div style="color: #333333; font-family: georgia, serif; text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span face="" style="background-color: white; font-family: georgia, serif;">E filósofos precursores à filósofa Cecília
Meireles, </span></span><br />
<span style="line-height: 115%;"><span face="" style="background-color: white; font-family: georgia, serif;"><br /></span></span>
<span style="line-height: 115%;"><span face="" style="background-color: white; font-family: georgia, serif;">só conheço Jesus, Buda, Maomé.</span></span></div>
<span style="line-height: 115%;">
</span>
<br />
<div style="color: #333333; font-family: georgia, serif; text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span face="" style="background-color: white; font-family: georgia, serif;"><br /></span></span></div>
<span style="line-height: 115%;">
</span>
<div style="color: #333333; font-family: georgia, serif; text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span face="" style="background-color: white; font-family: georgia, serif;"> E </span><span style="background-color: white;">filósofa à altura dela, nem Hipatia,
que foi filósofa neoplatônica, </span></span><br />
<span style="line-height: 115%;"><span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;">grega do Egito Romano.</span></span></div>
<span style="line-height: 115%;">
<div style="color: #333333; font-family: georgia, serif; text-align: center;">
</div>
<div style="color: #333333; font-family: georgia, serif; text-align: center;">
<span style="background-color: white;"><br /></span></div>
<div style="color: #333333; font-family: georgia, serif; text-align: center;">
<span style="background-color: white;"><br /></span></div>
<div style="color: #333333; font-family: georgia, serif; text-align: right;">
<span style="background-color: white;">Fernanda Correia Dias</span></div>
<div style="color: #333333; font-family: georgia, serif; text-align: right;">
<span style="background-color: white;"><br /></span></div>
<div style="color: #333333; font-family: georgia, serif; text-align: right;">
<span style="background-color: white;">in Conheço muita gente que na vida só teve Cecília Meireles para se orientar.</span></div><div style="color: #333333; font-family: georgia, serif; text-align: right;"><span style="background-color: white;"><br /></span></div><div style="color: #333333; font-family: georgia, serif; text-align: right;"><span style="background-color: white;"> Só porque ela é mulher, você não reconhece que ela é imensa</span></div>
<div style="color: #333333; font-family: georgia, serif; text-align: right;">
<span style="background-color: white;"><br /></span></div>
<div style="color: #333333; font-family: georgia, serif; text-align: right;">
<span style="background-color: white;"> e maior que você, mas vê se enxerga que não reconhecer a</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;"> imensidão dela como filósofa</span></div>
<div style="color: #333333; font-family: georgia, serif; text-align: right;">
<span style="background-color: white;"><br /></span></div>
<div style="color: #333333; font-family: georgia, serif; text-align: right;">
<span style="background-color: white;"> poeta universal, a mais brilhante , luminosa ,</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;"> precisa e preciosa entre todos os preciosos,</span></div>
<div style="color: #333333; font-family: georgia, serif; text-align: right;">
<span style="background-color: white;"><br /></span></div>
<div style="color: #333333; font-family: georgia, serif; text-align: right;">
<span style="background-color: white;"> te faz muito pequenininho, ignorante do que é o Eterno e te deixa</span></div>
<div style="color: #333333; font-family: georgia, serif; text-align: right;">
<span style="background-color: white;"><br /></span></div>
<div style="color: #333333; font-family: georgia, serif; text-align: right;">
<span style="background-color: white;"> enfeitado de mesquinho ou mesquinha.</span></div>
<div style="color: #333333; font-family: georgia, serif; text-align: right;">
<span style="background-color: white;"><br /></span></div>
<div style="color: #333333; font-family: georgia, serif; text-align: center;">
<span style="background-color: white;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span face="" style="color: #333333; font-family: georgia, serif; font-size: 18.6667px;"><br /></span></div>
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--></span><br />
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
Casa da Sereiahttp://www.blogger.com/profile/02267739194473943739noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-6911133891741725402.post-35721506511167929142020-07-13T22:54:00.000-07:002020-07-14T14:53:22.038-07:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSl0JnUT3Oee1lyBi-NxAd6ORPkZFvJmjnrQqXCTtnDefOyZlKI7j06bEVMqoD-apGcQnfaIxRA7coxMrwo3pmHz7z0hdxuvUqITE1-4yH8OPa5AfmlrRR39si387ehA5A3AI6dJVqQtc/s1600/Chuva+fina%252C+tarde+fria+no+Rio+de+Janeiro+.+Foto+Fernanda+Correia+Dias.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="773" data-original-width="1022" height="242" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSl0JnUT3Oee1lyBi-NxAd6ORPkZFvJmjnrQqXCTtnDefOyZlKI7j06bEVMqoD-apGcQnfaIxRA7coxMrwo3pmHz7z0hdxuvUqITE1-4yH8OPa5AfmlrRR39si387ehA5A3AI6dJVqQtc/s320/Chuva+fina%252C+tarde+fria+no+Rio+de+Janeiro+.+Foto+Fernanda+Correia+Dias.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Chuva fina, tarde fria no Rio de Janeiro . </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Foto Fernanda Correia Dias</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"> </span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Cecília Meireles in Olhinhos de Gato, escreve: </span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"> <i> "Nos dias de chuva, tudo se reúne numa intimidade comovente. Recolhe-se a gaiola do pássaro, muda-se o papagaio de lugar. A galinha fica num canto da cozinha, amarrada pelo pé, e os pintinhos sobem-lhe e descem-lhe pelas costas. Os gatos deitam-se nas cadeiras, embaixo da mesa, escondem-se por perto do fogão, na sombra e no morno. Todos esses bichos olham-se entre si, olham para as pessoas, como uma só família. Há uma tal naturalidade no encontro dessas vidas que todos parecem compreendidos e tranquilos."</i></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Meu coração nem cabe no peito com o tamanho da verdade nessa descrição que acabo de ler, nesse dia de chuva fina e tarde fria no Rio de Janeiro.</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Estamos eu a filósofa Cecília Meireles, a primeira brasileira filósofa, dentro do táxi e eu me pergunto qual de vocês sabe isso? Sim.. Vocês que estão aí correndo e vivendo o medo de todos os dias que virão...</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Que estão atrás de máscaras, ameaçados por não encontrarem forças em si mesmos para suportarem a vida vindo e indo em ondas... ou que precisam de trocar inteligencias, contemplações e observações...</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Sim , porque se na poesia Cecília Meireles encontrou a forma mais condensada, potencializada, rápida e elevada de te entregar sabedoria movida por clarividências sucessivas; e à filosofia dedicou sua vida investigando essências do agora, dos instantes, entre o provisório e o eterno; o que você está fazendo neste instante em que vivemos, consigo mesmo?</span><br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Leio aqui nesse livro, a livre pensadora consciente que em tão tenra idade, já estava dentro de tudo e nos inspira a despertarmos em nós mesmos as pessoas capazes e humanas que somos!</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Ah...! Como precisamos dos humanistas! Onde estão? Precisamos de muitos e em abundancia!</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><i>"Levai-me aonde quiserdes! _aprendi com as primaveras a deixar-me cortar e a voltar sempre inteira."</i></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Olhinhos de Gato, é livro filosófico tão magnífico e artisticamente tão bem pensado e escrito que deve ser lido por qualquer um, a qualquer hora e já deveria estar traduzido em todos os idiomas do mundo, permitindo que outros seres pudessem conhecer a filosofia do sensível da brasileira Cecília Meireles. Essa filosofia gentil e extraordinária que homem nenhum escreveu e que Cecilia Meireles, não só escreveu, como praticou, enxerga o outro. O outro ser humano. Coisa que ninguém mais pratica ou que é difícil praticar?</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Precisa brotar em nós mesmos.</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Esse livro conversa com todas as obras da filósofa Cecília Meireles,em prosa e em poesia, porque ali estão narradas as experiencias que em ponto maior foram a prática de toda a sua vida em artes, pedagogia, jornalismo, poesia, se re-inventando sempre!</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">" a vida só é possível re-inventada!" </span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Motivada e motivando para que os homens se entendam entre si por essa noção de transitoriedade contínua e permanente, em tudo.</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Veja aqui o que ela escreve neste ensaio incrível publicado, sobre arte popular e artes plásticas no Brasil:</span><br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"> <i> "A verdade é que nem a casa que habitamos nos identifica, nem o que vestimos, nem o que comemos,_ como não nos identifica o que sonhamos ou fazemos. Reconhecemo-nos quase por adivinhação. Através de mil diferenças_ o que aliás contribui para ampliar a nossa compreensão e a nossa tolerância. Filosoficamente talvez seja uma vantagem."</i></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><i><br /></i></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><i>"E, o que se perde em solidez, ganha-se talvez em volubilidade; o que não é tão firme é, no entanto, mais adaptável. Será do espírito do tempo que desapareça o que até agora nos parecia certo e lógico, e um novo ciclo principie, sem esses compromissos tradicionais."</i></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Lembrei desses versos do fabuloso livro Cânticos, também escrito por Cecília Meireles:</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><i>"Não faças de ti um sonho a realizar. Vai."</i></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><i><br /></i></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><i>Professores, doutores e Cecilianos, lembrem-se que a Cecília Meireles poeta foi magistral e exemplar, mas a filósofa que ela é, a livre pensadora, maior que sua poesia e escritos, não teve precedentes no Brasil e talvez na historia do mundo.</i></span><br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><i><br /></i></span>
</div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><i>Fernanda Correia Dias</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><i>in Olhinhos de Gato, Artes Populares , Mar Absoluto e Cânticos,</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><i> todos de autoria de </i></span><i style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Cecília Meireles,</i><i style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> a primeira mulher filósofa do Brasil. </i></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Todos citam as idéias de Cecília Meireles, na vida, no dia-a-dia, poucos têm discernimento para compreender que trata-se de uma filósofa que se expressou também por poesia.</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Cecília Meireles faleceu em 1964 e a</span><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;">té 2012 a profissão de filósofo no Brasil , não era reconhecida. Apenas em 1989 foi fundada a primeira academia de filosofia no Brasil.</span></div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
</div>
Casa da Sereiahttp://www.blogger.com/profile/02267739194473943739noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-6911133891741725402.post-74335352098596434242020-07-09T22:55:00.001-07:002020-07-09T23:12:24.870-07:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvSOQXqhCrCwsCCynbT3QYB_vVWBRdpdMXyytMWn33DDVXipFri3rD8Yjq6EN0BiM1-3KO0pfFuQW34LLrp260aRrHUI2bmPMQgSqesZBSeprrVmbVSAE4hL-97Yh5ut40IlkiwjEtJCw/s1600/Vieira++-+Pintada+e+fotografada+por+Fernanda+Correia+Dias.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="560" data-original-width="1156" height="154" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvSOQXqhCrCwsCCynbT3QYB_vVWBRdpdMXyytMWn33DDVXipFri3rD8Yjq6EN0BiM1-3KO0pfFuQW34LLrp260aRrHUI2bmPMQgSqesZBSeprrVmbVSAE4hL-97Yh5ut40IlkiwjEtJCw/s320/Vieira++-+Pintada+e+fotografada+por+Fernanda+Correia+Dias.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Vieira. Arte e Fotografia de Fernanda Correia Dias</span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Você já naufragou? Eu já.</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Tenho até Medalha Heroica de Náufraga. E é uma Honra.</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Uma medalha branca, colocada no meu peito em cerimônia na Escola Naval com a presença de 14 ou 16 almirantes, em círculo na entrega.</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">O que aconteceu? </span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Fui convidada pelo Grêmio de Vela para participar de um simpaticíssimo almoço com a presença de 14 ou 16 almirantes e aspirantes do Grêmio. </span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">O programa do dia incluía uma velejada de confraternização, antes de almoçar! </span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">_Sairmos com a frota de barcos à Vela do Grêmio da Escola Naval e chegarmos até à entrada da Bahia de Guanabara e dali, retornarmos? Sim! Claro, que sim! Aceitei.</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"> No</span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"> barco que eu embarquei, além do comandante aspirante da Escola e dois aspirantes tripulantes, estava o maior numero de almirantes convidados e reunidos num único barco daquele dia. Eram oito no que eu estava!</span><br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Na camaradagem e brincadeiras, ouvi a provocação típica de velhos-meninos: <i>num barco com tantos homens experientes e sábios, todos "pés quentes" </i>a única mulher nessa velejada, não traz os<i> </i>pés<i> "frios" ?</i></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Assim sendo, eu a designer da Camisa Oficial do Grêmio de Vela da Escola Naval, fui a primeira a embarcar antes de todos, quando o guindaste colocou o barco sobre as águas.</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Os aspirantes vestiam a coleção de roupas que criei especialmente para eles, que em Ilha Bela, foram eleitos, "os mais bem vestidos".</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">A camisa e as parkas de verdadeiro algodão 100%, trazem estampado nos tecidos,a carta náutica, o mapa da Bahia de Guanabara e da Ilha de Villegagnon, onde está situada a Escola Naval e dentro dela o Grêmio de Vela. É mesmo uma solução que eu mesma idealizei e gosto muito! Fui eu, com a minha mãozinha, que desenhei tudo à nanquim e planejei as proporções de cores , dimensões e técnicas de estamparia... E são mais belas quando os jovens rapazes aspirantes atletas enfeitam a coleção com feitos históricos, elegâncias e juventude.</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Os demais almirantes convidados, além daqueles oito, que foram comigo, estavam distribuídos nos outros barcos de toda a frota.</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Foi linda e veloz a viagem.</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">A embarcação propelida pelo velame voava, o</span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"> dia estava esplendido para velejar e quando retornamos às águas de Villegagnon, com muitas pedras ao redor, percebi o panico entre os aspirantes, e para minha surpresa, entre os almirantes do meu barco também.</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">É que estávamos mesmo, sendo jogados e batendo casco nas pedras. O aspirante comandante do nosso barco, tentava dar partida no motor para forçar uma ré que nos afastasse das pedras e o motor não pegava. Alguns almirantes, davam pernadas nas pedras, impedindo o choque do casco e enquanto tentavam, o motor não pegava. Eu insisti que alguém poderia nos rebocar, ninguém me ouvia, o panico crescia e o motor não pegava. Pedi ao aspirante tripulante que lançasse um cabo ao barco mais avizinhado da proa, e o motor não pegava. Lançaram um cabo, o cabo foi n`água, lançaram um segundo cabo e foi n´água, não tínhamos mais cabo e o motor não pegava!As pedras socavam o casco, o barulho e as pancadas aumentavam. Éramos um barco pesado e um almirante pulou na pedra, mas retornou ao barco. E o motor não pegava. Pedi ao aspirante distante num barco, um cabo e ele não sabia por quê, mas me lançou. Gritei para outro aspirante, num outro barco mais próximo da nossa popa, mas mesmo assim ainda distante que olhasse para mim e nos rebocasse, e no berro lancei o cabo certeiramente nas mãos dele, e ele pegou e nos rebocou.</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Em frações de segundos, deixamos de ser náufragos para sermos salvos por mim.</span><br />
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Toda a inegável experiencia, pratica, sabedoria, juventude que continha aquele barco, naquele instante, precisava dos meus pés frios para pensar no que fazer e lançar o cabo certeiramente para reboque.</span><br />
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Só ali a frota entendeu que o nosso barco esteva à deriva se batendo, pesado, contra as pedras.</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Vi senhores almirantes de olhos saltados das órbitas com as calças enroladas nos joelhos, recolhendo remos com os quais tentaram nos afastar em vão das pedras, vi os rapazes boquiabertos admirados que eu, a unica mulher em toda a frota, tivesse realizado o feito de salvar-nos lançando certeiramente e uma única vez o cabo que nos arrancava daquela arrebentação.</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Ouvi nos outros barcos o meu nome de voz em voz e saí dali, heroicamente sem saber que esse pequeno gesto merecia medalha e me fazia heroína. Me fez.</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Passados tantos anos, percebo que de fato estivemos num grande perigo, digno de manchete extraordinária na mídia com fato tão insólito e desconcertante!</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-size: large;">B</span>arco à vela de propriedade da Escola Naval,</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">comandado e tripulado por aspirantes do Grêmio de Vela da Escola, </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">contendo 8 almirantes embarcados e uma designer,</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">naufraga contra as pedras da Ilha de Villegagnon </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">após retorno de velejada de confraternização.</span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Mas isso não aconteceu. A heroína desembarcou do Sargaço e embarcou na Ilha de Villegagnon para almoçar e receber a surpreendente medalha heróica do Almirante da Escola Naval.</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Fernanda Correia Dias</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">in </span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Tenho até Medalha Heroica de Náufraga. E é uma Honra.</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; text-align: start;">ou maravilhosas lembranças da Escola Naval e essa é uma delas!</span></div>
<br />
<br />
<br />Casa da Sereiahttp://www.blogger.com/profile/02267739194473943739noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-6911133891741725402.post-49178796154866418562020-07-08T15:25:00.001-07:002020-07-08T15:31:32.556-07:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhnyL7fAzf0SVhwmF7Ve1CtKBBAfpQjhr3NBzeznzR30ydSl478s2kmhdBpa33A29J-kCMvR957lLqp-FIDmbfmN8t6C7QWfWqWiIMxb3_K9AKRx4ibeOl2_bT6evuxTCtSUAh0TdRxmw/s1600/Vamos+para+Ipanema+.+Foto+Fernanda+Correia+Dias.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="771" data-original-width="1023" height="241" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhnyL7fAzf0SVhwmF7Ve1CtKBBAfpQjhr3NBzeznzR30ydSl478s2kmhdBpa33A29J-kCMvR957lLqp-FIDmbfmN8t6C7QWfWqWiIMxb3_K9AKRx4ibeOl2_bT6evuxTCtSUAh0TdRxmw/s320/Vamos+para+Ipanema+.+Foto+Fernanda+Correia+Dias.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Vamos para Ipanema. Foto Fernanda Correia Dias</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">O que
Leonardo da Vinci consegue no sorriso de Senhora Lisa - Mona Lisa - é a fotografia de um olhar que
está pensando algo que sabe que está pensando. Algo está em estado consciente. Algo em movimento dentro do cérebro da Mona Lisa e isso me atinge.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Da Vinci fixa este micro instante. Essa consciência de termos ciência que temos essa expressão quando estamos pensando em algo. Que temos ciência do que pensamos. Consciência da consciência. Consciência de conscientes. Essa expressão que fazemos quando estamos acondicionando e acondicionados no pensamento pulsando e sabemos o que é.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Monalisa posa e tem algo no pensamento que está flagrante.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Leonardo da Vinci não se contenta a retratar uma pose, mas de retratar que o retratado pensa.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">É fixado por ele, essa consciência, essa expressão que temos quando sabemos que temos algo no
pensamento. Fixado em pintura em 1503, quando ainda não tínhamos fotografias, para esse instante rápido.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Todo fotógrafo sabe que a expressão do fotografado cai em milésimos de segundos de uma clic para outro.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Leonardo fixa esse segundo à óleo.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Ainda que fosse uma fotografia nos dias de hoje, dela mesma em pessoa e no mesmo instante, traria essa mesma evidencia: </span><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;">A retratada pensa.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Tem
algo no pensamento. Tem consciência desse algo. A expressão transmite esse estado de
consciente, de que está pensando enquanto vê.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Está
pensando sobre o que vê.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">E se você pensa que ela olha para você, estás equivocado. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Mona Lisa não
olha para o observador, mas olha para dentro, enquanto se deixa pintar.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Fernanda Correia Dias</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">in Vamos para Ipanema ou </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Olhando para dentro enquanto me deixo levar à dentista.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Roberta Lange, para você e minhas filhas.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<br />Casa da Sereiahttp://www.blogger.com/profile/02267739194473943739noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6911133891741725402.post-20684580574617651642020-07-08T13:08:00.003-07:002020-07-08T13:14:25.653-07:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghW3sSm24URXCAOP7lTWOFrFmX8G74wTRSAVYDJGXOLYwsj9RC_7nAwx0PBVzfHK49LXKSapoJp_828ZLUbW0t4Q7GhMHO3aXkPISJ67FLpyPrqNm1OMUrcoPGojuA5zXwQotnUrytUKw/s1600/Estante+de+porcelanas+brancas+.+Foto+Fernanda+Correia+Dias.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1139" data-original-width="1456" height="250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghW3sSm24URXCAOP7lTWOFrFmX8G74wTRSAVYDJGXOLYwsj9RC_7nAwx0PBVzfHK49LXKSapoJp_828ZLUbW0t4Q7GhMHO3aXkPISJ67FLpyPrqNm1OMUrcoPGojuA5zXwQotnUrytUKw/s320/Estante+de+porcelanas+brancas+.+Foto+Fernanda+Correia+Dias.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Estante de porcelanas . Foto Fernanda Correia Dias</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Eram umas pessoas de escalão. Aquelas secundárias que nunca
são as primeiras a entregar as palavras dos sentimentos que trazem no peito,
mas as que falam pelas costas malvadezas perversas atravessadoras dos próprios pâncreas e
todas as tites e ites inflamatórias e altamente inflamáveis. Servindo até amigdalite e conjuntivite... Ou gasolina e gás. É uma laia de
gente rude farofa de mentirosas com macarronadas em purês de grosseria, linguiças socadas de sinais abióticos e servidas na
mesma conversa com aquela aparência de sensacional importância, que trouxeram banquinhos para assistirem
sentadas, saboreando vinganças atávicas de desconstruções de si mesmas.Pobre escalão!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Claro que tudo é visível e nem tudo audível, mas presumível.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Eu mesma concluo em pensamento as frases com as expressões que essas pessoas entregam, fazendo parte de pontuações e do próprio texto, mas as minhas conclusões sequer alcançam a profundidade das aparências flutuantes. É gente de raiz nas trevas do ódio, falta de conhecimento,ignorância por necessidade de esclarecimento e estudo. O que dizem ou transmitem, de fato não corresponde às palavras que usam, porque tudo se ouve por através, gretas, meias palavras sem meias. Leio por cima das vozes a palavra ódio, antes de tudo. Soam trombetas nos entre-se-olharem , soam dinossauros de dentro de suas gargantas abafados por " eu concordo", "ela é que decide", "ela que manda", "ela disse", "fiz o que mandou", "está vendo aqui? está tudo seco, certo e limpo" e é tudo fachada!!!!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Gente de escalão. Rude. Covarde. Notadamente gás sulfídrico, hidrogênio fosforado e amônia!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Gente desintegrada da matéria orgânica, repugnante, asquerosa e repulsiva!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Na hierarquia dos anjos, essas pessoas fervem em águas quentes do inferno que elas causam a si mesmas.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Eu assisto este escalão se fritando na própria gordura e nada sinto maior que uma indiferença à estes, que fazem questão de estando vivos, não serem gente.</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">É quando as porcelanas lindas, na estante, contrastam com pessoas vivas.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Fernanda Correia Dias</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">in Estante de porcelanas </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">ou quando as porcelanas lindas contrastam com pessoas vivas.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />Casa da Sereiahttp://www.blogger.com/profile/02267739194473943739noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6911133891741725402.post-2529092071903039142020-07-08T11:30:00.000-07:002020-07-08T11:41:03.305-07:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhP0ItgDmy6IeraU75a2GQfkK7WQiI2ZrpjSoDXIF1gMkw7BukHim4LfGJ_eV7D2iQtJ7D7XwMX0j73bTMVBvlaRx4t2PToe3KlFfUoe5isAKWPtXtrLybWdrnQuRUmh5fKgUhEGFnauGc/s1600/Gaya+meu+amor+.+Foto+Maria+Mathilde.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1127" data-original-width="1248" height="288" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhP0ItgDmy6IeraU75a2GQfkK7WQiI2ZrpjSoDXIF1gMkw7BukHim4LfGJ_eV7D2iQtJ7D7XwMX0j73bTMVBvlaRx4t2PToe3KlFfUoe5isAKWPtXtrLybWdrnQuRUmh5fKgUhEGFnauGc/s320/Gaya+meu+amor+.+Foto+Maria+Mathilde.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Gaya meu amor, te amo . Foto Mathilde C. Dias</span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Porque os sonhos são assim? Dessa matéria que me fez
atravessar o portão e subir aqueles lances e patamares de escadas altas,
correndo, para meus olhos reencontrarem e nunca se esquecerem a
santinha no nicho do muro de pedra do canteiro? Fiz isso tantas vezes!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">E porque o sonho repete que eu nunca esqueceria, que sempre me
lembraria daquela emoção de correr em direção e ficar ali parada observando? Só o meu olho tocando?Dentro do imenso jardim?</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">E agora que eu ainda ali, dentro do meu sonho,olho a santinha e procuro profundamente por ela, dentro do nicho, gruta de pedras naturais e não a encontro, nem lembro o nome,
nem lembro o que me dizia com expressão tão pensativa que fosse maior do que
querer revê-la...Não lembro se tinha um rosto triste ou confiante, daqueles que
são das pré-destinadas, das visionárias. Aquelas que são chamadas por forças invisíveis!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Mas sei que existia, que ela morava ali, que sua gruta ficava na altura
dos meus olhos e que era bom, sempre bom, revê-la e conversar.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Esperar minha mãe e minha avó Cecília Meireles, terminarem de subir as escadas com conversas sobre mim.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Momentos preciosos da minha vida em infância estão nos sonhos, guardados! Dentro dos sonhos! E eu me espanto de sonhar com perfeição por este momento em que não revejo o rosto da santa mas os rostos de minha mãe e minha avó nos seus corpos em movimento e vozes subindo as escadas!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Porque os sonhos são assim? Dessa matéria que me atravessa o peito, como agora, neste instante em que estou acordada me lembrando do sonho de ainda hora atrás?</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">E como pude reter assim por tanto tempo, para reviver hoje em sonho com todas as cores, temperatura, emoção e timbres?</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Aqui estamos eu e minha filha Gaya, fotografadas por minha mãe.Vê? Dormindo! Gaya está nesta fotografia dormindo enquanto eu a estou beijando e repetindo baixinho: Gaya meu amor, eu te amo. Terá ouvido as minhas palavras,a minha filha tão recém-nascida, enquanto dormia? Terá ficado dentro de seu sonho todo esse amor imenso que sinto em mim por ela? Por que ela me aparece em sonho dormindo?</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Porque os sonhos são assim e nos levam para dentro? A pensar por dentro? De dentro do sonho? E acordar com a Gaya ligando para mim? Por quê?</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">De que são feitos os sonhos? Que matéria é essa que nos faz despertos e que nos adormece? Que nos leva para outros tempos e que nos traz para o agora?</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Minha mãe não acordava ninguém dormindo. Minha mãe mesmo com meu pedido para me acordar determinada hora, aplicava uma entonação muito carinhosa e sussurrava bem baixinho: Nandinha... Nandinha... E entrando no meu sonho ela me acordava.Mas se fosse necessário e extremamente preocupante, estivesse eu em risco, ela gritava meu nome e me salvava.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Minha filha Gaya fez isso hoje, mas quem soou alto foi o telefone e era ela!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Um homem entrava pela porta deixada aberta pelo pedreiro... Um homem que eu não conhecia e eu, que tinha adormecido, acordei.</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">A santinha, minhas filhas, minha mãe e minha avó Cecilia... Qual delas me acordou?</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Fernanda Correia Dias</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">in De que são feitos os sonhos?</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Para elas,a santinha, minhas filhas, minha mãe e minha avó Cecília!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<br />Casa da Sereiahttp://www.blogger.com/profile/02267739194473943739noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-6911133891741725402.post-52921782824956436082020-06-18T18:27:00.000-07:002020-06-18T18:31:46.786-07:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQ8V4NGVEeta6pAyDPHdsjTqSD9jMZtjul9GFpijvMDVjTn6_oJVAXpybFzepbRNCZMwK1vFJKTU6M2Zz9B6P9kqF4SoAdWtqU9rwZLp61DSuTmRe_4Zpi1pMv0KSXdB6ZczGIXUUIMwg/s1600/DSC07065.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="902" data-original-width="1600" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQ8V4NGVEeta6pAyDPHdsjTqSD9jMZtjul9GFpijvMDVjTn6_oJVAXpybFzepbRNCZMwK1vFJKTU6M2Zz9B6P9kqF4SoAdWtqU9rwZLp61DSuTmRe_4Zpi1pMv0KSXdB6ZczGIXUUIMwg/s320/DSC07065.JPG" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;">A chave da elegância. Foto Fernanda Correia Dias</span></div>
<span style="font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-family: arial, sans-serif;"><br /></span></span>
<span style="font-family: "times new roman" , serif;">
<span style="font-family: arial, sans-serif;">Querido, não adianta. Você não sabe o que é elegância.</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;">Não é alguma coisa que você possa aprender.</span><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;">Você tem que sentir. É de dentro para fora.</span><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;">Você não compra elegância. Não é roupa. Não é moda.</span><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;">É de dentro para fora.</span><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;">Está ligada diretamente ao amor que você sente por si e por todos</span><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;">e como você pratica esse amor. Se você se importa genuinamente</span><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;">com o outro e os outros.</span><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;">Então você pode tentar. E deve.</span><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;">O fato de tentar sentir não pode ser uma construção.</span><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;">Porque a elegância antecede o racional.</span><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;">É um sentimento espontâneo. Aflora.</span><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;">Se não for assim, esqueça.</span><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;">Ou, tente outra vez.</span><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<br />
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;">Fernanda Correia Dias</span><span style="font-family: "times new roman" , serif;"><o:p></o:p></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; line-height: 115%;">in Ou, tente outra vez</span></div>
Casa da Sereiahttp://www.blogger.com/profile/02267739194473943739noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-6911133891741725402.post-46243405147882723432020-05-10T19:53:00.001-07:002020-05-10T19:53:07.800-07:00<br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFG8Cyxhs5sSsM15P8F5BH154q9pRVie5TzZk-uFOs4UfHmXuI0byAhHB8RPiHuEMhvOzcH55pryCbq0dNF59Yl0u2vOqtKFXdAw9rarz6zb7XELheo1jjyGvinAXsdnbKnE7lmzTgyRk/" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="580" data-original-width="580" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFG8Cyxhs5sSsM15P8F5BH154q9pRVie5TzZk-uFOs4UfHmXuI0byAhHB8RPiHuEMhvOzcH55pryCbq0dNF59Yl0u2vOqtKFXdAw9rarz6zb7XELheo1jjyGvinAXsdnbKnE7lmzTgyRk/s320/mam%25C3%25A3e+e+eu+.+Foto+Fernanda+Correia+Dias.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="arial">Mamãe e eu . Foto Fernanda Correia Dias</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="arial"><br /></font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="arial">Tão bonita, por dentro e fora.</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="arial">Tão fantástica e com palavras inesquecíveis.</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="arial">Sensível, delicada, um cristal.</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="arial">Estudiosa, carinhosa, inteligentérrima.</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="arial">Mulher linda, disposta, encantadora.</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="arial">Ao lado dela, tudo é fácil. É solúvel.</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="arial">Mega sofisticada, porque absolutamente simples.</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="arial">Chega perto de mim e sempre me diz: _ vamos.</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="arial">Eu vou.</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="arial"><br /></font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="arial">Fernanda Correia Dias</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="arial">in No dia 10 de maio de 2020, Domingo das mães.</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="arial">Para ela, a Maravilhosa, Maria Mathilde</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="arial">Dia das mães</font></div>Casa da Sereiahttp://www.blogger.com/profile/02267739194473943739noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-6911133891741725402.post-51105014032686174982020-05-08T20:12:00.004-07:002020-05-08T20:16:00.593-07:00<br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqvnbacEBHWrJKo6hTRTRHbYnC57HHUXr28LOe9Cj8gXLOyF0EPDyFPZ95ZktEJ1R_7CTIMpEj5i4Ws-Ki7YZlAdDNNv0G_MomkVD-0wpXCNDgKGsh94hkkaO50BL9QxKPdo0RS57-MQ0/" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="601" data-original-width="1322" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqvnbacEBHWrJKo6hTRTRHbYnC57HHUXr28LOe9Cj8gXLOyF0EPDyFPZ95ZktEJ1R_7CTIMpEj5i4Ws-Ki7YZlAdDNNv0G_MomkVD-0wpXCNDgKGsh94hkkaO50BL9QxKPdo0RS57-MQ0/s320/Its+a+new+day+II.+Foto+Fernanda+Correia+Dias.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="arial"> Its a new day, a new life, everyday.</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="arial">Foto e desenhos Fernanda Correia Dias</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="arial"><br /></font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><font face="arial">Para comemorar as Mães, a minha, a sua, a de todos nós de uma forma que eu imagino que a minha Mãe gostaria, eu pensei naquelas vêzes em que ela estava sorrindo, sem perceber que eu estava observando.</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><font face="arial">A mais antiga vêz que me ocorre, ela estava olhando e segurando o meu pezinho e sorrindo. Abrindo a minha mãozinha e sorrindo. Ela fez isso por toda a minha vida, mesmo quando ela aos 83 anos, deitava ao meu lado ou me sentava no colo dela. Era um encontro com muitas coisas, eu via nos seus olhos acariciantes. Mas ela sorria, enquanto não via que eu observava.</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><font face="arial">Feliz Domingo das Mães, Mamãe enquanto escuto Nina Simone e Michael Bublé cantando Feeling Good e desenho você dançando comigo no papel.</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: right;"><font face="arial">Fernanda Correia Dias</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: right;"><font face="arial">in Feliz Dia das Mães, Mamãe Maria Mathilde, filha de Cecília Meireles e poeta, como a Mãe.</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div>Casa da Sereiahttp://www.blogger.com/profile/02267739194473943739noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6911133891741725402.post-62819851693610643612020-05-07T20:53:00.001-07:002020-05-07T21:18:57.911-07:00<br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_5Xvoh4Q0fmESG3G2ekQRTMr_hmTXDSeJJbUgrwBlyJBpgnSN4pddyONf5fXzmQoosK9dGzdXNWLeS-DPvFcAE9zbCQjQnXUNf_-yfW-Jml3XpefyZep-_kAQSiTQhJ4I2o6_2l2tOhs/" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="579" data-original-width="326" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_5Xvoh4Q0fmESG3G2ekQRTMr_hmTXDSeJJbUgrwBlyJBpgnSN4pddyONf5fXzmQoosK9dGzdXNWLeS-DPvFcAE9zbCQjQnXUNf_-yfW-Jml3XpefyZep-_kAQSiTQhJ4I2o6_2l2tOhs/s320/cabouchard+da+mamae.+Foto+Fernanda+Correia+Dias.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="arial">Cabochard da Mamãe . Foto Fernanda Correia Dias</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="arial"><br /></font></div><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px; text-align: left;"><div style="text-align: left;"><span style="font-family: arial; text-align: center;">Quando eu estava com três</span><span style="font-family: arial; text-align: center;"> anos, minha mãe ganhou seu primeiro vidro de Cabochard.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><font face="arial">Ela nunca usou outro perfume, mais do que esse.</font></div></blockquote><div> </div><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px; text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><font face="arial">Foi por esta época, meses antes ou meses depois, que eu me ensinei a me curar com perfume. Bastava sentir uma saudade e ela doer, que eu ia no armário da mamãe e abria a gaveta dos perfumes. Encontrava o que me curava de saudades e passava no meu braço. Se eu estivesse com dor de cabeça, de barriga, etc... Era capaz de cuspir o remédio, para buscar o perfume. Tinha que fazer escondido, porque minha mãe não acreditava. Eu sei que foi assim, que eu aprendi sozinha a curar as minhas mazelas com perfume. Não adianta me perguntarem, qual perfume serve para o quê, porque não é assim que funciona. Eu tenho que estar sentindo algo. Uma fraqueza; pressão baixa; uma dorzinha na coluna; no músculo; um machucadinho na pele. A cabeça pesada; um cansaço imenso; preguiça...Enjoo; cólica; mal estar....Me aproximo dos perfumes, pego quase sempre o que me cura de todos os males: Cabochard. De modo, que se você encontrar o perfume perto de mim, na minha cama, na minha mão, são será para impressionar nem seduzir ninguém. Será exclusivamente para o meu bem estar. A minha cura. Duas ou três gotas entre o braço e o antebraço, nos dois punhos e debaixo das narinas.</font></div></blockquote><div> </div><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px; text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><font face="arial">Naquela época os vidros de Cabochard, eram de cristal e traziam uma fita de veludo dando um lacinho no gargalo,antes de posar a tampa de cristal, onde em alto relevo , vê-se o "G" de Madame Grès dentro da pastilha de vidro. Era linda a montagem da caixa cartonada, coberta de papel branco com varias linhas pretas cruzando-se. Então sobre uma facha branca você lia: Cabochard, em letra manuscrita, parecendo com a minha própria letra.</font> <font face="arial">Acho que foi também uma das primeiras palavras que eu aprendi a falar. Mas a tampa,era uma caixa imensa que levantada deixava nas nossas mãos o vidro de cristal, encaixado no pedestal da base! Lindo o movimento da revelação! Mágico!</font></div></blockquote><div> </div><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px; text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><font face="arial">Semana passada, depois de 45 dias em quarentena Covid 19, resolvi buscar o Cabochard, passar no meu braço e deixar que ele me curasse desse mal estar de todas as manhãs: Falta de sol esplendido, para me tocar a pele do corpo todo e apenas uma nesguinha, um raiozinho que chega numa fatia estreita de 15 graus... Um nadinha, que eu agradeço ser alguma coisa... Mas o Cabochard é poderoso. Restabelece todas as sinapses, alinha os chacras, me põe no prumo para trabalhar com entusiasmo, mesmo sem esplendido sol! Não fosse a minha sorte, de ter avó escritora - minha avó materna é a grande poeta Cecília Meireles- que deixou escrito e revelado, em carta para Armando Cortes Rodrigues, o poeta açoriano, que ela também se "curava com perfumes" eu jamais saberia explicar como foi que sem literatura específica, ou estudos de aromaterapia, consegui essa proeza, que só se justifica, sendo a força da genética na herança do meu sangue. Quando li esta carta, eu já praticava as minhas curas há muito! Já completara 40 anos de idade. Claro que eu descobri que determinados perfumes são mesmo curadores de outras sutilezas, por tentativa e erro, nunca por literatura, que eu não creio que corresponda a realidade de quem se cura com perfume. É muito intuitivo e preciso. Não tem muita margem para inexatidões. Porque da mesma forma que eu me curo, eu também adoeço com determinados cheiros, perfumes, aromas, tons ,cores, palavras, sentidos....E por tanto que padeci, contra estes males, também me defendo. Em algumas circunstancias faço na pele a mistura de quatro ou cinco perfumes, e... Curada!!! É instantâneo. Imediato.</font></div></blockquote><div><br /></div><div><font face="arial"> Hoje eu re-encontrei a caixa de perfumes da minha avó Cecília Meireles, que ela pediu que meu avô Heitor Grillo me entregasse e que ele me</font></div><div><font face="arial"> entregou, quando ela faleceu. Ali também encontro varias notas e fragrâncias poderosíssimas, mas escreverei sobre este lindo presente,</font></div><div><font face="arial"> qualquer dia. Talvez amanhã. </font></div><div><font face="arial"> Essa caixa com esses perfumes, que visitei diversas vezes para re-encontrar a minha avó e madrinha Cecília Meireles, me fez concluir entre o </font></div><div><font face="arial"> amor, a saudade, a ausência e a presença, </font><span style="font-family: arial;">a noção que sempre me orientou: Ser forte. Ser forte, como um perfume.</span></div><div><br /></div><div style="text-align: right;"><font face="arial">Fernanda Correia Dias</font></div><div style="text-align: right;"><font face="arial">in Viva o Cabochard da Mamãe ou A Mamãe viva no Cabochard e a vovó viva na caixa de perfumes da Fernandinha</font></div><div style="text-align: right;"><font face="arial">Para Kenya, Gaya, Margarida Oliveira, Telma e Marta </font></div><div> </div><div> </div><div> </div><div> </div><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px; text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"> </div></blockquote><div> </div><div> </div><div> </div><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px; text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"> </div></blockquote><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px; text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"> </div></blockquote><div> </div><div> </div><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px; text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><font face="arial"> </font></div></blockquote><div> </div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><font face="arial"><br /></font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="arial"><br /></font></div>Casa da Sereiahttp://www.blogger.com/profile/02267739194473943739noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6911133891741725402.post-87859387026845012152020-02-28T23:10:00.002-08:002020-02-28T23:10:24.883-08:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEs0_cr0gNwhyphenhyphen2czQg3VZbgh0oz_U86U3a-HE7EaxxxCsKiv4axgYlBPh6FQAgQrFp4qWq0NgfUdlC9S1zusWyYOX_BXux0WyEjkxSx21X8AipL2SN0k8g1gO-reX31ZaTtsE8JCBX6Mc/s1600/IMG_20180730_225312_127.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="561" data-original-width="561" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEs0_cr0gNwhyphenhyphen2czQg3VZbgh0oz_U86U3a-HE7EaxxxCsKiv4axgYlBPh6FQAgQrFp4qWq0NgfUdlC9S1zusWyYOX_BXux0WyEjkxSx21X8AipL2SN0k8g1gO-reX31ZaTtsE8JCBX6Mc/s320/IMG_20180730_225312_127.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Foto Fernanda Correia Dias do texto do </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Profeta Gentileza, - Sr. José Datrino - escrito por ele mesmo, </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> na pilastra do Viaduto do Gazômetro.</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Conheci pessoalmente o Profeta Gentileza.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ele mesmo editava seus poemas, </span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">nas pilastras do Viaduto do Gazômetro.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Num país gigante como o nosso ele ensinava que gentileza, gera gentileza.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Fernanda Correia Dias</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">in Gentileza gera gentileza.</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
Casa da Sereiahttp://www.blogger.com/profile/02267739194473943739noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6911133891741725402.post-52285016531571344632020-02-27T21:46:00.000-08:002020-02-27T21:46:15.199-08:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDb-N_qa8BX216SuPy9vEAHvktmC8utTonfawKooorMD7gK0_RY-zYmD4ljzZnAvqZ14K_Dp0hawTtZMaLqfS-l_tSl-mNGz61IPaHBgzPNWXMiOLWNnqqdQxwuB4GmELiFRpnafcJqBg/s1600/IMG_20180923_225114_583.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDb-N_qa8BX216SuPy9vEAHvktmC8utTonfawKooorMD7gK0_RY-zYmD4ljzZnAvqZ14K_Dp0hawTtZMaLqfS-l_tSl-mNGz61IPaHBgzPNWXMiOLWNnqqdQxwuB4GmELiFRpnafcJqBg/s320/IMG_20180923_225114_583.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Cão não casa com gata . Foto Fernanda Correia Dias no VillageMall</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Você é você e suas circunstancias, José Ortega?</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Eu sou.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Me faz mal ou me faz bem o que está à minha volta. O que vejo. O que cheiro. Onde está minha alma, vestida em que corpo, em que roupa, em que ambiente. O que estou ouvindo, o que estou pensando. Sou capaz de ficar doente, muito doente, depois de viajar ao lado de alguém com perfume em base de óleo...e sou capaz de me curar de tudo cheirando um jasmim do cabo ou um lírio branco.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">As cica-phoenix me entregam felicidade, entusiasmo, plenitude! Mas uma carrocinha de churros-pablos, com aquele vasilhão sobre o fogo e o óleo fervendo, me vira pelo avesso por três dias e eu ponho para fora o que eu tinha, a minha constituição interna e corporal, até ficar muito, muito doente, amarela, pálida e em seguida, viva-transparente. </span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ao lado de pessoas raras, sou capaz de conversar mil e uma noites, por sinapses, metáforas e fluência. Com outras pessoas, mal posso ouvir o timbre que já conheço a alma inteira e o mal que vou enfrentar, sorrindo. É, porque eu tenho isso, uma percepção sábia e antiquíssima, e um constrangimento e uma vergonha alheia, que eu não exponho na frente do meu sorriso, para não magoar o inocente de si mesmo. Mas... se não for assim, eu levo aquela dor alheia vincada na minha psiquê por dias, meses, anos e as vezes, por todos estes anos, aqui comigo, sem conseguir expurgar. Convivendo.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Difícil é explicar ao sujeito que diz que nasceu para te amar, que ele é cão e que cão não casa com gata. Ele pensa que é charm, que você está fazendo. Que é indiferença para provocá-lo. Que estás esnobando, etc... e você está praticando a verdade. Ele pode até te convencer e casar com você, passar 18 anos ao seu lado, mas todo instante, ele , sendo ele mesmo, vai enxergar a gata porque é cão.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">É um sofrimento, mesmo quando ele se esforça para ser gato. Ele é cão.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Falta ter nascido gato, para compreender o que nunca dá para explicar para ele exatamente por quê ele trouxe um jarro horrível, de presente para você, só porque você falou que gosta de jarro de barro.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ele achou lindo, aquela coisa horrível e imensa e fez questão de te avisar que comprou uma surpresa linda e que você vai adorar! Como eu não gostei? Como? Porque não posso conviver com o jarro?</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">A síndica do prédio da esquina começou a reforma do jardim mais belo da rua com uma disposição impressionante. Mandou limpar as letras douradas do nome do prédio e colar as que estavam faltando e que ela comprou. Ela não se importou que para polir as letras douradas que estavam presas, o mármore branco ficasse manchado de várias nódoas, decorrentes da limpeza, nem que as letras que ela comprou não fossem da mesma qualidade e cor das demais. Assim o nome do prédio ficou legível para quem? Para ela. Porque eu lia desleixo, falta de sensibilidade antes de ler o nome do prédio.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ela arrancou todas as plantas das jardineiras, porque mandou uma máquina polir os mármores das jardineiras. Plantas lindas, nobres, que eu costuma conversar em pensamento quando eu, os pássaros e as borboletas passávamos ao lado delas e de seus brotos e flores. Eu agradecia a existência daquele conjunto em estado de beleza natural, um pedaço de Mata Atlântica na esquina da rua. Um aroma de natureza! As plantas eram felizes e me faziam feliz. Era o jardim mais belo da rua. Era. Não é mais.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">A sindica transformou criteriosamente as jardineiras em jardineiras de pedras azuis, pedras vermelhas, pedras brancas, num desenho que ela mesma orientava ao jardineiro que fizesse atendendo sua direção. E ficou horroroso. Ficou horrível. As pedras são britas, pintadas. Com tinta.Horrível. E agora me custa chegar na esquina para sofrer aquele mal. Ver aquelas pedras pintadas naquelas cores, como se fosse uma prefeitura de um estado do interior, que ainda guarda uma vaidade inocente e bela...Mas... No caso da síndica, que conhecia aquele jardim fantástico, que destruiu aquele jardim, ficou só a pretensão. A pretensão de fazer melhor do que estava. A soberba ignorante, grosseira, atravessando o que era o equilíbrio sublime...A consolidação do seu despreparo.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">As vezes, para o cargo, a pessoa está habilitada, mas não tem competência. Não corresponde. Não pensa naquele idioma. </span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">É cão. Não é gato.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Como é que eu sei?</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">É uma questão de psicologia?</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">De sensibilidades?</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Filosofias?</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">É Ortega.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Você é você e suas circunstancias.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Fernanda Correia Dias</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">in Para uma passarinh</span>a</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
Casa da Sereiahttp://www.blogger.com/profile/02267739194473943739noreply@blogger.com0